آموزش برنامه نویسی بصری با Grasshopper برای مبتدیان
انجام دادن این مثال حدودا سی دقیقه زمان می‌برد اما هر آنچه که برای شروع کار با نرم‌افزار نیاز دارید را به شما خواهد آموخت. برای ایجاد این نقطه‌ها دوبار از دستور «Point» در راینو استفاده کنید. نوار عنوان (the title bar): در این قسمت نام فایلی که در حال حاضر باز است (اگر فایلی باز شده باشد) نمایش داده می‌شود. نوار ابزار canvas: این نوار شامل چند ابزار برای انجام سریع عملیات است نظیر ذخیره کردن فایل، نوشتن بر روی canvas و تغییره شیوه‌ی نمایش موارد. برای انجام این کار به دو کامپوننت پارامتری نقطه نیاز داریم که می‌توان آن را از زبانه‌ی Params در گروه Geometry در نوار کتابخانه کامپوننت پیدا کرد. بر روی آیکون آن کلیک چپ کرده و سپس مجددا در جایی از canvas کلیک چپ کنید تا یکی از آن کامپوننت‌ها ایجاد شود. برای انجام این کار جایی در canvas (و نه بر روی یک کامپوننت) دوبار کلیک کنید. این کامپوننت‌ها به منظور ذخیره‌ی اطلاعات نقطه استفاده می‌شوند اما در حال حاضر هیچ گونه اطلاعاتی برای آنها تعیین نشده و به همین دلیل با رنگ نارنجی نشان داده شده‌اند (این رنگ نشاندهنده‌ی اخطار است، معمولا به این معنی است که آن کامپوننت تمام ورودی‌های لازم برای کاری که قرار است انجام شود را ندارد). ما باید این کامپوننت‌ها را برای دو نقطه‌ای که قبلا در راینو ایجاد کرده‌ایم تنظیم کنیم. بر روی اولین کامپوننت راست کلیک کنید تا منوی آن نمایش داده شود. با انجام این کار نقطه به پارامتر اختصاص داده شده و کامپوننت خاکستری رنگ می‌شود تا نشان دهد که همه‌چیز مطابق با برنامه و صحیح پیش می‌رود. این کار را برای کامپوننت و نقطه‌ی دوم نیز تکرار کنید. متوجه خواهید شد که یک x کوچک قرمز رنگ بر روی نقطه‌ها در راینو ظاهر شده است (این علامت‌ها نشان می‌دهند که حالت هندسی نیز در مدل گرسهاپر وجود دارد). با استفاده از این ویژگی می‌توانید به یاد بیاورید که کدام کامپوننت در گرسهاپر به کدام جز هندسی راینو رفرنس داده می‌شود. حال که نقاط ورودی خود را در Grasshoper ایجاد کرده‌ایم، می‌توانیم خطوط میان آنها را نیز رسم کنیم. برای انجام این کار، نشانگر موس را بر روی برآمدگی کوچک در سمت راست یکی از کامپوننت‌های نقطه تکان دهید. این کار را برای نقطه‌ی دوم نیز تکرار کنید و خواهید دید که کامپوننت Line خاکستری رنگ شده و خط قرمزی بین دو نقطه در راینو وجود دارد. گرسهاپر این امکان را برایتان فراهم می‌کند که مدل‌های پارامتری خود را از طریق رسم نمودار جریان پروسه‌ای ایجاد کنید که می‌خواهید برای ساخت آن مدل انجام شود. اگر بخواهید پروسه را به صورت نمودار رسم کنید، می‌توانید از Grasshoper استفاده کنید. برای ایجاد ارتباط میان ورودی‌ها و خروجی‌ها کلیک و درگ کرده و چگونگی جریان داده در میان عملیات مختلف را انتخاب کنید. اما قدرت گرسهاپر در این است که می‌تواند چندین پروسه متفاوت را به هم زنجیر کند، که در آن خروجی یک عملیات به عنوان ورودی عملیات دیگر استفاده می‌شود. برای این منظور، خروجی منحنی را از کامپوننت Line می‌گیریم و با استفاده از کامپوننت Pipe در زیر Surface/Freefrom یک سطح لوله شکل در اطراف آن ایجاد می‌کنیم. یکی از این کامپوننت‌ها را در canvas بیاندازید و خروجی L از کامپوننت Line را به ورودی C کامپوننت Pipe وصل کنید. بر روی یکی از نقاط اولیه در راینو کلیک کرده و آن را درگ کنید تا جابه‌جا شود، خواهید دید که شکل هندسی لوله به صورت خودکار آپدیت می‌شود. کامپوننت Pipe حتی اگر به ورودی‌های R و E اطلاعاتی داده نشده باشد کار خود را انجام می‌دهد، چرا که این ورودی‌ها مقادیری را به صورت پیشفرض در خود ذخیره دارند. این کامپوننت یک ابزاره‌ی کوچک (widget) است که برای کنترل یک ورودی عددی از طریق کشیدن نوار لغزان به سمت چپ و راست استفاده می‌شود. نمی‌توانید آنها را انتخاب کنید، اگر بخواهید آنها را ذخیره کنید در فایل راینو ذخیره نخواهند شد، اگر بر روی گزینه‌ی render کلیک کنید چیزی دیده نخواهد شد و … ادلیل این امر آن است که هیچ‌کدام از این هندسه‌ها هنوز به شکل واقعی در راینو وجود ندارند. اگر بخواهید حالت پیش‌نمایش را غیرفعال کنید– اکنون که شکل لوله را داریم شاید دیگر نیازی به دیدن هندسه‌ی مرکزی وجود نداشته باشد– می‌توانید با راست کلیک کردن در وسط کامپوننت مربوطه (نه بر روی یکی از ورودی‌ها یا خروجی‌ها) و روشن یا خاموش کردن گزینه‌ی Preview آن را غیرفعال کنید. با انجام این کار پنجره‌ی کوچکی ظاهر می‌شود که از طریق آن می‌توان چند ویژگی آبجکت جدید در راینو (برای مثال، لایه‌ای که در آن قرار خواهد گرفت) را انتخاب کرد. اگر مدل را در گرسهاپر تغییر دهید، تاثیر این تغییرات را در مدل راینو نخواهید دید و به همین ترتیب تغییراتی که در هندسه‌ی راینو ایجاد می‌شود در گرس هاپر دیده نمی‌شود. به همین دلیل نگه داشتن هندسه‌های bakeشده در مجموعه لایه‌های خود در راینو کار عاقلانه‌ای است تا بتوان به آسانی آن را انتخاب و پاک کرد. ویژگی مثبت دیگر Grasshoper این است که وقتی یک پروسه تعریف شده داشته باشیم، می‌توانیم آن را بارها بر روی چندین ورودی اعمال کنیم و این دقیقا همان کاری است که اکنون انجام خواهیم داد. به هیچ‌وجه نیازی نیست که دفینیشن مدل اصلی خود را برای انجام این کار ویرایش کنیم، فقط کافی است که ورودی‌ها را تغییر دهیم. بر روی این گزینه کلیک کرده و سه نقطه‌ای که می‌خواهید به عنوان نقاط ابتدایی لوله استفاده شوند را در راینو انتخاب کنید. توجه داشته باشید که با انجام این کار اطلاعات ذخیره شده در این کامپوننت پاک می‌شوند، بنابراین اگر نقطه‌ی شروع لوله در قسمت قبل را نیز می‌خواهید باید آن را در مجموعه خود در نظر بگیرید. این رفتار به Data Matching شناخته می‌شود و مفهوم بسیار مهمی است که برای کار با Grasshoper باید دانست. زمانی که یک کامپوننت تعداد زیادی داده‌ی ورودی داشته باشد، گرسهاپر ابتدا مشخص می‌کند که کدام مجموعه ورودی‌ها با هم استفاده شوند و سپس فرآیند را یکبار برای هر مجموعه اجرا می‌کند. Grasshoper آخرین آیتم در مجموعه را زمانی که داده‌ی دیگری برای مرتبط شدن وجود نداشته باشد دوباره استفاده می‌کند. اگر دو حرف آخر مجموعه‌ی دوم را حذف کنیم (بنابراین اکنون مجموعه‌ی ۲ فقط شامل F,G و H است)، نتیجه‌ی جفت شدن به صورت A-F, B-G, C-H, D-H, E-H خواهد بود. کسب مهارت بیشتر تنها به این موضوع بستگی دارد که طرز کار ابزارهای موجود را یاد گرفته و جریان داده میان کامپوننت‌ها را به گونه‌ای تنظیم کنیم که به تاثیر موردنظر خود برسیم. بهترین راه برای شروع، انتخاب مدلی است که می‌خواهید و سپس در نظر گرفتن مراحل اساسی هندسی که برای ایجاد آن به صورت دستی باید انجام شود.
متن کامل نوشته در سایت فرانش
نظرات