از آغاز تا پایان هویت امن دیجیتال – بخش دوم : ایجاد زنجیره اعتماد در فضای مجازی
همچنان که در فضای حقیقی مرسوم است و اعتماد به هویت یک فرد از طریق ارائه یک مدرک شناسایی صادر شده توسط دولت (به عنوان مثال کارت ملی) تحقق می‌یابد، در فضای مجازی نیز باید چنین روندی طی شود تا اعتماد در این فضا نیز ایجاد شود. از روی ویدیو سلفی، تشخیص زنده بودن برای حصول اطمینان از حضور فیزیکی صاحب حساب انجام می‌شود ضمن اینکه در حین بررسی زنده بودن تصویر، داده‌های بیومتریک کاربر ضبط و به هویت دیجیتالی او متصل می‌گردند. تشخیص زنده بودن باید در حین تطبیق ویدیو سلفی و ثبت ویژگی‌های بیومتریک صورت گیرد و حضور انسان را تایید کند؛ این تکنولوژی هویت بیولوژیکی فرد را به مدارک شناسایی او متصل می‌کند. مدرک شناسایی دولتی، استانداردی قدرتمند برای احراز هویت بوده و زمانی که توسط کاربر در حین ثبت‌نام ارائه شود، پایه و اساسی قدرتمند برای احراز هویت‌های مورد نیاز آتی ایجاد می‌کند. تقاضای کاربران در دنیای آنلاین امروز، که خواستار یک تجربه کاربری سریع و آسان در هنگام ورود به سیستم هستند، اغلب برخلاف آن چیزی است که برای ایجاد یک هویت امن احراز شده و قابل اعتماد مورد نیاز است. زنجیره اعتماد، که از طریق یک فرآیند ساده، خودکار، هدایت شده توسط هر کاربر نهایی ایجاد می‌شود، تضمین می‌کند که از همان ابتدا، همه افراد یک سیستم شناخته شده، مجاز و دارای مجوزهایی هستند که تنها خودشان می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند: و آن مجوز ویژگی‌های بیومتریک آن‌ها است.
متن کامل نوشته در سایت یوآیدی
نظرات