لباس های گیلان دریایی از تنوع
همچنین گوناگونی و شاد بودن این لباس‌ها برگرفته از طبیعت خوش آب و رنگ گیلان زمین است و براساس شرایط زندگی در جلگه و مناطق ساحلی و تغییرفصول دارای تفوت هایی است. این لباس که یادگاری از کاوش‌های هزاره دوم قبل از میلاد است هنوز کامل به فراموشی سپرده نشده است و آن را در تن مردان و زنان گیلک در بخش‌های مختلف استان ازجمله مناطق کوهپایه‌ای وبه خصوص در عروسی‌های آن‌ها می‌توان مشاهده کرد. شاد وخاص بودن این لباس باعث شده است گردشگرانی که از اقسام نقاط کشور وحتی دنیا به این استان سفر می‌کنند این لباس‌ها را به تن کرده و عکس یادگاری بگیرند. های بین المللی مختلف مد و لباس، حائز جوایز ویژه شده‌است لباس زنان قاسم آباد به دلیل تنوع رنگی زیاد و جذابیت بالابسیار معروف بوده و عمومیت پیدا کرده است به طوری که نشانه هایی از این لباس در نقاط دیگر جلگه شرق گیلان دیده می‌شود. این لباس شامل یک روسری زیرین به نام (مندیل) که به جای آن از کلاه نیز استفاده شده و با تعداد زیادی سکه در قسمت پیشانی تزیین می‌شود البته این کلاه مختص قاسم آباد نیست، جلیقه این لباس به مانند جلیقه‌های دیگر بوده با فرق این که با سکه تزئین شده است. پیراهن لباس قاسم آبادی تفاوت خاصی با پیراهن‌های نقاط مختلف گیلان دارد. البته این فرم نواردوزی در روستاهای مختلف متغیر است و در واقع تکمیل دهنده لباس‌های مجلسی روستاهای همجوار قاسم آباد شده است. لباس‌ها عبارت است: از روسری یکدست سفید٬ جلیقه (در بعضی از موارد مزین به سکه‌های درشت) ٬ پیراهن بلند تا مچ پا، دامنی که در زبان فارسی شلیته و در زبان محلی شلار خوانده می‌شود و زیرلباسی یا پاچامه. مثلا درغربی‌ترین نقطه شهرستان تالش لباس زنان مشخصات خاص خود را دارد و مربوط به این منطقه است. در ماسال و در شهرستان‌هایی همچون شفت و فومن لباس زنان شامل روسری رنگی با کلاهی زیر آن و پیراهن‌هایی بلند تا زانو و رنگی می‌باشد. لباس محلی زنان در منطقه اسالم تا تالش دولاب به خاطر تنوع رنگ معروف می‌باشد. لباس زنان شامل پیراهن بلند یک سره تا مچ پا و باچین‌های متفاوت که با سکه طراحی شده و روسری با رنگهای متنوع می‌باشد. لباس محلی گیلان که یادگاری ماندگار از ۴هزارسال پیش و شناسه‌ای پر نقش و نگار از طبیعت بکر و فرهنگ و آداب و رسوم مردمان گیل و دیلم است، اگرچه از تغییرات ساختاری وغبار فراموشی درگذر زمان و پیشرفت وتکنولوژی جان سالم به در برده و امروز نامش بر تارک فرهنگ و هنر دنیا به عنوان شادترین پوشش می‌درخشد، اما نباید به این بلند آوازگی اکتفا کرد، تلاش در زمینه ماندگاری این سنت برای نسل‌های آینده وحفظ آن همچنین پیشرفت و تنوع در دوخت وتولید آن وعرضه به بازار امری بسیار مهم برای حفظ آیین‌ها، سنت، ولباس‌های زیبای این سرزمین است.
متن کامل نوشته در سایت راهدون
نظرات