شرط وجه التزام در قرارداد محرمانگی اطلاعات و تعیین محدودیت مدت در آن
به بیان دیگر می‌توان با قراردادن وجه التزام و تعیین قلمرو اطلاعات محرمانه، تا حدود زیادی به کارآمدی قرارداد محرمانگی تکیه کرد. یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های استارت‌آپ‌ها و اشخاصی که در حوزه‌ی مربوط به تجارت الکترونیک فعالیت می‌کنند، مساله‌ی حفظ اسرار تجاری و انعقاد قرارداد محرمانگی اطلاعات یا قرارداد عدم افشای اسرار تجاری است. دو شرط تعیین وجه التزام و محدودیت مدت، از اهمیت بسیار زیادی در این زمینه برخوردار هستند. درباره نحوه تعیین وجه التزام باید گفت که این مبلغ با توافق طرفین در متن قرارداد شرط می‌شود. البته بهتر است به جای تعیین مبلغ دقیق، حداقل مبلغ تعیین شود تا وجه التزام مذکور اثر بازدارندگی خود را حفظ نماید چون امکان دارد از ارزش آن مبلغ تعیین شده در گذر زمان کاسته شود. بسته به ماهیت اسرار تجاری متغیر خواهد بود برخی از اطلاعات علمی و فنی تا زمانی که به هر طریق افشا نشده است ارزش خود را حفظ می‌کند مثلا اگر قرارداد رازداری مربوط به فرمول مواد غذایی خاص محدود به زمان معینی باشد این امر به معنای جواز افشای آن پس از انقضای مدت محدودیت است. مناسب است در زمان انعقاد قرارداد این بند در آن قید شود که تعهدات طرف در ارتباط با اطلاعات محرمانه در صورت هرگونه فسخ و یا انقضای قرارداد اصلی باقی خواهد ماند. مدت زمان باقی ماندن تعهدات، گاهی مورد نزاع است زیرا صاحب اسرار تجاری می‌خواهد برای همیشه اطلاعات محافظت شود مگر اینکه تبدیل به دانش عمومی شود و مجوز گیرنده می‌خواهد بداند از دیدگاه حقوقی و عملی چه زمانی از تعهدات خود بری خواهد شد.
متن کامل نوشته در سایت وینداد
نظرات