مختصری درباره انواع شرکتها
در این راهنما به بررسی مراحل ثبت شرکت سهامی خاص، عام و مسئولیت محدود میپردازیم. در شرکت سهامی عام، مسئولیت شرکا محدود به مبلغ اسمی سهامی است که مالک آن هستند. به نظر میرسد که شخصیت حقوقی شرکت با ثبت آن پا به عرصه وجود میگذارد و جریان تاسیس شرکت سهامی نیز باید با انجام ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکتها تمام شده تلقی شود. بسیاری از حقوق ابتدایی شرکتهای سهامی از جمله بهره برداری از سرمایه که محور حیاتی فعالیت یک شرکت سهامی است فقط با ثبت آن تحقق مییابد به همین دلیل نمیتوان شرکت را قبل از ثبت، تشکیل شده به معنای دارا بودن شخصیت حقوقی دانست. در مرحله تاسیس شرکت سهامی عام سرمایهگذاران به ۲ گروه موسسین و پذیره نویسان تقسیم میشوند که امتیازات و وظایف و مسئولیتهای این ۲ گروه با هم متفاوت میباشد. مسلم است در این صورت با عدهای که هم فکر بوده و یا سرمایهدار هستند مشورت و در صورت موافقت شروع به ثبت شرکت سهامی عام مینماید. برای تاسیس شرکتهای سهامی عام، موسسین باید حداقل بیست درصد سرمایهی شرکت را خود تعهد نمایند. هرگاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیرنقدی باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تحویل دهند و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمایم آن به مرجع ثبت شرکتها تسلیم نمایند. نکته حائز اهمیت این است که موسسین هر چیزی ارزش مالی داشته و عرفا بعنوان سرمایه قابل قبول باشد را میتوانند بعنوان آورده غیر نقد به شرکت تسلیم کنند. پذیره نویسی همان آگهی دعوت از افراد جامعه جهت پذیرهنویسی و سرمایهگذاری در شرکت سهامی عام در شرف تاسیس است در این مرحله افراد متقاضی اقدام به نوشتن و امضاء در ذیل برگه سهام که تعهد انجام کاری در آن شرح داده شده مینمایند. شرکتهای سهامی خاص قالب مناسبی برای تشکیل کسبوکارهای نوپا و استارتاپها هستند. سرمایهی این شرکتها منحصرا توسط موسسین تامین میشود و مانند شرکتهای سهامی عام، سرمایهی آنها را نمیتوان با مراجعه به عموم تامین نمود. این مدارک توسط موسسین به مرجع ثبت شرکتها ارسال میشود و مرجع ذکر شده پس از مطالعه و تطبیق اسناد با مقررات قانونی، پس از ثبت شرکت، تشکیل و تاسیس شرکت را برای عموم آگهی مینماید. در این صورت هر گونه هزینهای که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهدهی موسسین خواهد بود. شرکتهای با مسئولیت محدود با حداقل ۲ سهامدار قابل تشکیل شدن است. در این نوع شرکت نقش شخصیت شرکا اهمیت بیشتری دارد و به همین دلیل، انتقال سهام به سایرین ممکن نیست، مگر بموجب سند رسمی. در این نوع شرکت، مسئولیت سهام داران محدود به مبلغی است که داخل شرکت سرمایهگذاری کردهاند. شرکت با مسئولیت محدود شرکتی موضوعا تجاری است و به عبارت دیگر موضوع فعالیت آن نمیتواند چیزی جز امور تجاری باشد. از این نظر، شرکت با مسئولیت محدود با شرکت سهامی متفاوت است، چرا که با ثبت شرکت سهامی میتواند برای امور تجاری و غیر تجاری تشکیل شود اما شرکت با مسئولیت محدود صرفا باید دارای موضوعی تجاری باشد. فایدهای که شرکتهای با مسئولیت محدود دارند این است که شرکتهای سهامی غالبا احتیاج به سرمایههای مهم دارند و ناچارند شریک بیشتری داشته باشند. بنابراین اولا برخلاف ثبت شرکت سهامی که در آن سرمایه هر یک از سهامداران به شکل اوراق تجاری قابل انتقال به دیگری، میتواند به صورت سهام با نام، بی نام یا سهام ممتازه باشد، در شرکت با مسئولیت محدود، سهم الشرکه، یعنی سرمایه هر یک از شرکا نمیتواند به شکل اوراق تجاری قابل انتقال به غیر باشد. استثناء این اصل را فقط میتوان در خصوص ثبت شرکت سهامی خاص مشاهده کرد که قابل تبدیل به شرکت سهامی عام خواهد بود. سرمایهی این شرکتها توسط موسسین آن پرداخت میشود و با توجه به ریسک بالای مالی برای سهام داران، استفاده از آن در کسبوکارهای نوپا و مخاطرهآمیز یا ایجاد آنها با شرکایی که اعتماد کامل به هم ندارند توصیه نمیشود. شرکتهای نسبی از جمله شرکتهای مبتنی بر شخصیت شرکا هستند که با حداقل ۲ شریک تشکیل شده و مسئولیت شرکا در آن به نسبت سهامی است که در شرکت دارند. نقل و انتقال سهام در شرکت نسبی نیز همانند شرکت تضامنی است و از این حیث تشابهات زیادی با هم دارند. بر همین اساس، با توجه به اینکه مسئولیت شرکا با یکدیگر متفاوت است، نوع این شرکت مختلط گفته میشود. در شرکتهای سهامی مختلط مسئولیت شرکای سهامدار محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست و مسئولیت شرکای ضامن، به میزان نامحدود و تا هر مبلغی است که شرکت بدهکاری داشته و از پرداخت بدهیهای خود ناتوان باشد. شرکت مختلط غیر سهامی به شرکتی گفته میشود که برخی از سهام داران آن شریک ضامن و برخی دیگر شریک با مسئولیت محدود هستند.
متن کامل نوشته در سایت سامانه حقوقی دادپرداز
نظرات