ضمانت اجرای عدم پرداخت دیون مالی
از مطلب اصلی دور نشویم، در خوشبینانه ترین حالت ممکن این است که زوج دارای استطاعت مالی باشد و مهریه زوجه را به حکم دادگاه صالح پرداخت نماید ولیکن به منظور اینکه مهریه شامل محکومیت‌های مالی و مستوجب حبس شود، زوجه می‌بایست صرفا تا سقف ۱۱۰ سکه دادخواست وصول مهریه به دادگاه تقدیم نماید. مطابق با ماده ی ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی «اگر استیفای محکوم به (مهریه در اینجا) ممکن نگردد، محکوم علیه (زوج) به تقاضای محکوم له (زوجه) تا زمان اجرای حکم یا پذیرفته شده ادعای اعسار او یا جلب رضایت محکوم له حبس می‌شود. قانون بصراحت سخن از حبس محکومین مالی داشته ولیکن در ادامه ی آن ماده آورده است «چنانچه محکوم علیه تا سی روز پس از ابلاغ اجراییه، ضمن ارائه صورت کلیه اموال خود، دعوای اعسار خویش را اقامه کرده باشد حبس نمی شود، مگر اینکه دعوای اعسار مسترد یا به موجب حکم قطعی رد شود». در صورتی که وضعیت مالی زوج تکافوی پرداخت تمام ۱۱۰ سکه تقاضا شده را نداشته باشد و دادخواست اعسار ایشان مورد پذیرش دادگاه قرار گیرد، زوج درخواست تقسیط مهریه را مطرح می نماید که این امر با توجه به وضعیت معاش شوهر صورت می گیرد. دیگر ضمانت اجرای کیفری ناشی از عدم پرداخت دیون مالی، فرار از تادیه دین می باشد. در همین باره ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مقرر می کند «انتقال مال به دیگری به هر نحو به وسیله ی مدیون با انگیزه ی فرار از دین به نحوی که باقیمانده اموال برای پرداخت دیون کافی نباشد، موجب حبس تعزیری یا جزای نقدی درجه شش یا جزای نقدی معادل نصف محکوم به یا هر دو مجازات می شود و در صورتی که منتقل الیه با علم به موضوع اقدام کرده باشد در حکم شریک جرم محسوب می‌شود».
متن کامل نوشته در سایت صلح: مرجع حقوقی ایران
نظرات