۱۰ اولویت حقوق بشر در صنعت حمل و نقل و لجستیک
با این حال، از اوایل دهه ۲۰۰۰، به طور فزاینده‌ای روشن شد که آزادی‌های مندرج در چارچوب حقوق بشر توسط بخش خصوصی نیز قابل نقض و یا ترویج است. این توافق اولین ابزار بین‌المللی است که مسئولیت احترام به حقوق بشر را به شرکت‌ها واگذار می‌کند. اصول راهنما تصریح می‌کنند که دولت‌ها باید سیاست‌ها، قوانین و اقدامات لازم را برای جلوگیری از نقض حقوق شرکت‌ها اعمال کنند. این اصول راهنما شرکت‌ها را ملزم می‌کند تا نسبت به شناسایی و مدیریت تاثیرات منفی خود در مورد حقوق بشر، دقت لازم را انجام دهند. این موضوع به طور خلاصه ۱۰ اثر احتمالی، مهم و ضروری حقوق بشر برای مشاغل فعال در بخش حمل و نقل و با شرکت‌های T ;L و همچنین ۲۵ سال تجربه در زمینه کمک به شرکت‌ها در مدیریت خطرات مربوط به حقوق بشر جمع‌آوری شده است. در تمام کشورهای جهان، به ویژه کشورهای مستبد و شکست خورده، شرکت‌های حمل و نقل محلی ممکن است از چند طریق (قابل مشاهده و نامرئی!) با قاچاق انسان در ارتباط باشند. شرکت‌های T ;L باید فعالیت‌های قاچاق محلی را بدانند و با سازمان‌های غیردولتی کار اجباری و مهاجرت در ارتباطی تنگاتنگ باشند تا اطمینان حاصل کنند که عملکرد آن‌ها به این تخلفات کمک نمی‌کند. این شرکت‌ها، به ویژه در اقتصادهای ضعیف، استبدادی یا بسیار غیررسمی، در معرض خطر استخدام کارگران در شرایط کار اجباری هستند. این امر به ویژه برای کارگران حمل و نقل جاده‌ای بسیار بحرانی است و بخش T ;L باید اطمینان حاصل کند که هنجارهای بین‌المللی در مورد استراحت، ساعات کاری و پرداخت اضافه کاری، بدون در نظر گرفتن هنجارهای محلی یا فشارهای رقابتی رعایت می‌شود. صرف نظر از میزان تامین منابع مالی یا استفاده از پیمانکاران، شرکت‌های T ;L باید اطمینان حاصل کنند که کارگران از طریق اتحادیه، شورای کار یا انجمن کارمندان به وسایل موثر چانه زنی جمعی دسترسی دارند. بخش T ;L برای محافظت از کارمندان و موجودی، به شرکت‌های امنیتی خصوصی متکی است. شرکت‌های T ;L باید اطمینان حاصل کنند که با مشارکت فعالانه، از سوءاستفاده‌های امنیتی توسط پیمانکاران خصوصی جلوگیری می‌کنند؛ همچنین اطمینان از این که شیوه، آموزش و تجهیزات آن‌ها مطابق با حقوق بشر است. با این حال، راه‌ها، بنادر، کانال‌ها و سایر شبکه‌های حمل و نقل اغلب توسط شرکت‌های پیمان‌کار احداث می‌شوند و ممکن است بدون مذاکره و پرداخت هزینه کافی برای زمین‌های مصادره شده ساخته شوند. اصول راهنمای سازمان ملل نه تنها شرکت‌ها را ملزم به شناسایی و مدیریت خطرات مربوط به حقوق بشر می‌کند، بلکه به طور فعال با قربانیان و افرادی که آسیب دیده‌اند در ارتباط بوده و از رسیدن راه‌حل‌های موثر به آن‌ها اطمینان حاصل می‌کند. برای بخش T ;L، این به معنای ایجاد مکانیسم‌های شکایت است که به کارگران و جوامع اجازه می‌دهد تا چگونگی تاثیر شرکت بر روی آن‌ها را نشان دهند. صرف نظر از شکل آن‌ها، کانال‌های شکایت موثر برای جلوگیری از نقض حقوق بشر و ارائه راه‌حل برای طرف‌های آسیب دیده ضروری است.
متن کامل نوشته در سایت تینکست
نظرات