معنی واژه the در زبان انگلیسی
زمانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستید، گاهی به واژه‌هایی برمی‌خورید که معادل فارسی دقیقی ندارند یا به عنوان یک فارسی زبان استفاده از آنها برای شما سخت است. اما در بین این واژه‌ها یکی از آنها مانند یک معما برای بیشتر زبان‌آموزان سطوح ابتدایی و حتی متوسط است. در این مطلب من کمی در مورد معنی این واژه و نحوه درست استفاده از آن صحبت می‌کنم. حتی خیلی از زبان‌آموزان در سطوح متوسط هم هنوز نحوه درست استفاده از این واژه و معنی دقیق آن را نمی‌دانند.
ترجمه the را نمی‌توان یک کلمه یا جمله شرح داد. برای درک معنی واژه the باید کمی در مورد دستور زبان و مفاهیم اولیه در آن صحبت کنیم. در دستور زبان زبان‌های هندی-اروپایی و بسیاری از زبان‌های دیگر، یک اسم می‌تواند از نظر شناخته شدن حداقل دو حالت داشته باشد. معرفه (شناخته شده) یا نکره (ناشناخته).
معرفه یا نکره بودن اسم یعنی چه؟
در بیان مفاهیم و رساندن منظور، اینکه برای شنونده مشخص کنیم چیزی که در مورد آن صحبت می‌کنیم توسط شنونده شناخته شده است یا خیر خیلی در ساده‌سازی جمله و جلوگیری از کج فهمی کمک می‌کند. به این دو مثال در فارسی توجه کنید:
لطفا توپ را برایم بیاور.
لطفا یک توپ برایم بیاور.
در جمله اول، مفعول جمله یعنی “توپ” معرفه است. وقتی این جمله را می‌شنوید برای شما روشن می‌شود که گوینده در مورد یک توپ خاص صحبت می‌کند که شما هم احتمالا آن را می‌شناسید. در جمله دوم اما منظور کاملا متفاوت است، اینجا درخواست گوینده یک توپ خاص نیست بلکه هر توپی می‌تواند نیاز را برطرف کند.
the معنی
به طور کوتاه در همینجا می‌توانیم به معنی the اشاره کنیم. the در واقع یک واژه معنی‌دار نیست بلکه یک نشان است. اصلی‌ترین کاربرد the استفاده از آن به عنوان نشانه معرفه‌ساز در انگلیسی است. یعنی نشانه the پیش از هر اسمی که بیاید آن را معرفه می‌کند.
اما برای ترجمه the در فارسی و درک دقیقتر آن ابتدا باید کمی بیشتر وارد مباحث گرامری شویم و به تفاوت‌های حالات معرفه و نکره اسامی در فارسی و انگلیسی اشاره کنیم.
تفاوت معرفه کردن اسامی در فارسی و انگلیسی
معمولا گفته می‌شود که در فارسی برای معرفه کردن اسم هیچ نشانه‌ای نداریم. یعنی اگر بخواهیم یک اسم معرفه باشد کافیست به آن هیچ نشانه‌ای اضافه نکنیم. این البته در همه موارد درست نیست. در بسیاری موارد برای تاکید روی معرفه بودن یک اسم از ضمایر اشاره پیش از آن استفاده می‌شود. در حالت مفعولی هم نشانه “را” اسم را معرفه می‌کند. همین موضوع نحوه ترجمه درست the را در فارسی سخت می‌کند، برای ساده‌تر شدن درک تفاوت‌ها من به حالات به صورت جداگانه اشاره می‌کنم.
اگر اسم فاعل باشد: در صورتی که یک اسم عام (غیر خاص) در فارسی معرفه و فاعل باشد. معمولا برای نشان دادن معرفه بودن آن آوردن اسم تنها کافی نیست. در اینجا معمولا باید علامت the را به یک ضمیر اشاره ترجمه کرد. به مثال زیر توجه کنید:
.The boy went to school
آن پسر به مدرسه رفت.
در اینجا در صورتی که جمله را به صورت “پسر به مدرسه رفت” ترجمه کنید معنی جمله ناقص به نظر می‌رسد. در اینجا برای تاکید روی معرفه بودن استفاده از ضمیر اشاره بهتر است. (این موضوع همیشه صادق نیست)
اگر اسم مفعول مستقیم باشد: در صورتی که یک اسم عام مفعول مستقیم جمله باشد. معرفه یا نکره بودن آن را می‌توان از طریق استفاده یا عدم استفاده از نشانه “را” مشخص کرد. به مثال زیر توجه کنید:
من کتاب خریدم. (نکره)
من کتاب را خریدم. (معرفه)
در جمله اول می‌توان به طور همزمان و برای تاکید بیشتر از نشانه‌های نکره‌ساز هم استفاده کرد. مثلا جمله را به صورت “من کتابی خریدم” یا “من یک کتاب خریدم” هم مطرح کرد. در مورد جمله دوم هم برای تاکید بیشتر می‌توان از ضمیر اشاره پیش از اسم استفاده کرد مثلا “من آن کتاب را خریدم”. حال به معادل‌های انگلیسی دو مثال توجه کنید:
.I bought a book
من یک کتاب خریدم.
.I bought the book
من (آن) کتاب را خریدم.
نکته مهم: در انگلیسی در صورتی که اسمی فاعل یا مفعول باشد، حتما باید دارای یکی از نشانه‌های معرفه یا نکره باشد. پس جملات زیر اشتباه هستند:
.I bought book
.Boy went to school
در صورتی که اسم خاص باشد: در فارسی اسامی خاص (مثل اسامی مکان‌های خاص، افراد و …) بدون استثنا همیشه معرفه هستند و اضافه کردن ضمیر اشاره برای تاکید روی معرفه بودن آنها اشتباه است. همچنین در صورتی که اسم خاص به صورت مفعول استفاده شود، استفاده از علامت “را” اجباری می‌شود. در مقابل در انگلیسی برای بسیاری از اسامی خاص از علامت the استفاده می‌شود (برای اسامی بسیاری از مکان‌ها the استفاده می‌شود اما برای افراد و چیزها خیر). به مثال زیر توجه کنید:
خلیج فارس
The Persian Gulf
اما اگر همین واژه را در فارسی به صورت مفعول مستقیم به کار ببریم، باید نشانه مفعولی معرفه ساز “را” را استفاده کنیم (در غیر این صورت جمله اشتباه می‌شود.)
من خلیج فارس را دیدم. (در اینجا اگر “را” را حذف کنیم جمله بی‌معنی می‌شود)
استفاده از اسامی در عبارت‌های قیدی: استفاده از علامت معرفه‌ساز یا نکره‌ساز درانگلیسی همیشه اجباری نیست. در برخی نقش‌ها اسم می‌تواند بدون استفاده از هریک از آنها هم آورده شود که یکی از پراستفاده‌ترین آنها عبارات قیدی است. به مثال زیر توجه کنید:
.I go to the school
.I go to school
هر دو مثال از نظر گرامری درست هستند اما دارای تفاوت معنایی هستند. (در مورد تفاوت معانی در این حالت در یک مطلب دیگر توضیح خواهم داد)
وقتی the معنی واژه را تغییر می‌دهد: در برخی موارد استفاده از the پیش از یک اسم، معنی متفاوتی به آن می‌دهد. برای مثال در بریتانیا وقتی به the party اشاره می‌شود منظور کاخ باکلینهام است. در این صورت نشانه the بخشی از واژه به حساب می‌اید و حتی وقتی آن را در دیکشنری جست و جو می‌کنید هم باید نشانه را پیش از آن بیاورید.
حالتهایی که نباید از the استفاده کرد: گذشته از اسامی خاص افراد و چیزها، حالت‌های دیگری هم هستند که نباید از the پیش از اسم استفاده کنید.
به طور کلی باید به این نکته گرامری توجه کنید که the در زبان انگلیسی یک نشانگر (determiner) است و در این زبان یک اسم هیچ وقت نمی‌تواند بیش از یک نشانگر داشته باشد. در صورتی که اسم یک نشانگر دیگر داشته باشد استفاده از the اشتباه است.
برای مثال صفات ملکی و اشاره در واقع از نظر گرامری نشانگر هستند. پس نمی‌توانید به صورت همزمان از آنها به همراه the برای یک اسم استفاده کنید. در نتیجه مثال‌های زیر اشتباه هستند:
The my book
The that boy
The some people
در چنین موارد خود نشانگر معرفه یا نکره بودن اسم را مشخص می‌کند. در مثال‌های بالا نشانگر my و that اسامی را معرفه و نشانگر some آنها را نکره می‌کند پس دیگر نیازی به استفاده از نشانگر معرفه‌ساز برای اسم نیست.
چطور این مفاهیم پیچیده را استفاده کنم؟
دستور زبان کامل مرتبط با نشانگر the برای سطوح مبتدی نیست. به همین علت هم در بیشتر کتاب‌های آموزشی سطح مبتدی به طور مستقیم به آن اشاره نمی‌شود و اشاره به آن تا سطوح بالای متوسط عقب می‌افتد (دلیل معما بودن آن هم همین است). یادگیری و تسلط به استفاده از این نشانه در طول زمان و با تمرین ایجاد می‌شود. طبیعتا نیازی نیست همه مفاهیم گرامری مرتبط با آن را حفظ کنید. باید اجازه دهید تا زمان و تمرین این ساختار را در ذهن شما ایجاد کند.
توجه داشته باشید که در این مطلب به همه جزئیات گرامری مرتبط با این نشانگر و مفهوم اسامی معرفه و نکره در فارسی و انگلیسی اشاره نشد. این مفهوم با توجه به پیچیدگی به مراتب طولانی‌تر است. اما سعی کردم به طور خلاصه به اصلی‌ترین مفاهیم مرتبط با آن اشاره کنم. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید مطلب “نشانه‌های معرفه زبان انگلیسی” را هم مطالعه کنید.
نظرات