روابط نامشروع
یکی از اعمالی که در اکثر قوانین کشورها از جنبه‌های مختلف جرم انگاری شده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است، مساله رابطه نامشروع بین دو جنس مخالف است. این رابطه به طور خاص در قانون مجازات اسلامی و بعضا در سایر قوانین پیش بینی شده است. آنچه که از آن به عنوان رابطه نامشروع یاد می‌شود با جرم دیگری تحت عنوان زنا متفاوت است. جرم زنا در دسته جرایم حدی و جرم روابط نامشروع در دسته جرایم تعزیری قرار می‌گیرد. به این صورت که جرایم حدی مثل ارتکاب زنا و شرب خمر (نوشیدن هر نوع مایع مست کننده)، مجازات آنها توسط شارع مقدس (خداوند متعال) مشخص شده و از طریق متن قرآن کریم به واسطه پیامبر معظم اسلام (ص) ابلاغ شده است. به بیان ساده‌تر، در تحقق جرم زنا، برقراری رابطه جنسی بین زن و مرد نامحرم به حدی که در قانون مشخص شده است، شرط اصلی است؛ ولی در جرم رابطه نامشروع لزوما رابطه جنسی برقرار نمی‌شود و یا میزان رابطه به اندازه‌ای نیست که عنوان زنا بر آن محقق شود. ماده ۶۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ جرم زنا را تعریف و مجازات آن را نیز مشخص کرده است. قانون مجازات اسلامی در ماده ۶۳۲ رابطه نامشروع را به شرح ذیل تعریف می‌کند: اگر یکی از طرفین رابطه نامشروع به انجام عمل اجبار نماید و با زور و اکراه آن را انجام دهد به طوریکه خارج از اراده و رضایت وی باشد، جرم بر او محقق نیست و فقط شخصی که او را مجبور کرده مجازات می‌شود. از آنجایی که هر عمل منافی عفت مادون (کمتر) از زنا در زمره مصادیق رابطه نامشروع تعریف شده است، مصادیق این جرم محصور در قانون نیست، به عبارتی روابط نامشروع به بوسیدن و همبستری مذکور در ماده خلاصه نمی‌شود و آراء صادره از محاکم دادگستری، رویه یکسانی را در تشخیص و تطبیق موضوع جرم با مصادیق مختلف اعمال نمی‌کنند. عده‌ای از کارشناسان، هویت مستقلی برای این دسته از جرایم قائل نیستند و هر عمل کمتر از زنا را مشمول عنوان رابطه نامشروع می‌دانند. این دسته معتقدند با گرفتن وحدت ملاک از تعریف جرم زنا، لمس و تماس فیزیکی عنصر جدایی ناپذیر تحقق رابطه نامشروع بوده و صرف خلوت کردن، قدم زدن، صحبت کردن و یا تماس و ارسال پیام حاوی مطالب عاشقانه، جرم نیست و مجازات روابط نامشروع بر طرفین اعمال نمی‌شود. طبق نظر این دسته، هرگونه رابطه غیرقانونی و غیرشرعی بین زن و مرد نامحرم ولو بصورت مجازی نیز واجد وصف مجرمانه بود و مجازات شلاق در پی خواهد داشت. خود، انجام اعمال زیر برابر مصادیق جرم ارتباط نامشروع دانسته و مجازات در نظر گرفته است: اکثر قضات از نظر دوم پیروی کرده و هرگونه رابطه بین زن و مرد نامحرم از جمله نشستن در پارک، تنها بودن در اتومبیل با یکدیگر و یا حتی دست دادن از روی عادت و بدون قصد لذت جنسی را از موارد تحقق جرم روابط نامشروع می‌دانند. منظر اول گویای این حقیقت است که عمل مجرمانه به رضایت طرفین و آگاهی به حرمت آن واقع می‌گردد در این صورت قانون مجازات اسلامی طبق موازین شرع مقدس اسلام اثبات را بر پایه ادله زیر بیان می‌کند: در صورتی که شخصی بدون رضایت خود مورد آزار جنسی قرار گیرد، باید حداکثر ظرف ۷۲ ساعت جهت اقامه شکایت به پزشکی قانونی مراجعه کنند و مدارک و اسنادی که نشان دهنده صحت ادعای او است به همراه داشته باشد. راه‌های زیادی برای اثبات اینگونه روابط وجود دارد مانند کارهایی همچون بررسی مکالمه‌های بین زن و مرد و همچنین پرینت گرفتن از آنها، پرینت پیامک‌های بین زن و مرد، وجود تصاویر و یا فیلم، و بررسی رابطه آنها، اقرار، شهادت شهود و علم قاضی قابل اثبات است. جرم روابط نامشروع از جمله جرایم غیر قابل گذشت است، بدین معنی که که اگر شاکی خصوصی نیز در این جرایم وجود نداشته و یا پس از شکایت، از اعتراض خود صرف نظر کند، جرم واجد جنبه عمومی است، بدین معنی که نظم، عفت و منفعت عمومی را خدشه دار کرده است و فرد یا افراد خاطی باید در برابر جامعه پاسخگو بوده و مجازات شوند. «منظور از جرائم منافی عفت در این قانون، جرائم جنسی حدی (مثل زنا)، همچنین جرائم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل (بوسیدن) و مضاجعه (هم آغوشی) است.» لذا نکته تبصره ماده مذکور اینجا است که اگر شاکی مدعی رابطه نامشروع جنسی و جسمانی باشد از قبیل بوسیدن، در آغوش گرفتن، مستقیما در دادگاه و بدون انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا رسیدگی می‌شود. ولی اگر مدعی رابطه نامشروع غیر جسمانی از طریق پیامک، تلگرام و مشابه آن باشد فارغ از این که در این مورد اختلاف نظر وجود دارد که اساسا جرم می‌باشد یا خیر، در صلاحیت دادسرای عمومی است و مثل سایر جرایم از طریق دادسرا می‌بایستی شکایت کرد. نکته۲: منظور از سایر جرائم منافی عفت، جرائمی جنسی غیر از زنا و لواط است که در صلاحیت دادگاه کیفری دو قرار دارد و از مصادیق آن می‌توان به تفخیذ (رابطه دو مرد در حدی کمتر از لواط)، قوادی (واسطه‌گری در جرم نامشروع)، مساحقه (رابطه دو زن با یکدیگر) و همجنس گرایی اشاره کرد. مجازات جرم روابط نامشروع با رضایت طرفین مجازات هر یک از طرفین جرم ارتباط نامشروع و عمل منافی عفت غیر از زنا از یک تا ۹۹ ضربه شلاق است. لذا چنانچه اگر یکی از زن یا مرد برای رابطه نامشروع به زور مجبور به این کار شود، مجازات فقط نسبت به اکراه کننده اعمال می‌شود. برای مثال اگر مردی، زنی را به اجبار و زور وادار به یکی از مصادیق رابطه نامشروع مثل بوسیدن کند، تنها مرد محکوم به مجازات جرم رابطه نامشروع یعنی یک تا نود و نه ضربه شلاق خواهد شد. اگر مرد مجرد یا متاهلی با اجبار و زور به زنی تجاوز کند و از سوی زن اثبات شود که این نزدیکی مثلا در حالت بیهوشی، خواب یا مستی، به زور و با تهدید صورت گرفته مصداق زنای به عنف است. هرگاه مرتکبین جرم زنا هر دو مجرد بوده و به اختیار خود ارتباط جنسی با یکدیگر برقرار کنند، مجازات در این مورد برای بار اول ۱۰۰ ضربه شلاق است اما
متن کامل نوشته در سایت سامانه حقوقی دادپرداز
نظرات