کلاهبرداری
کلاهبرداری یکی از بارزترین نمونه‌های جرایم مالی است که در بین مردم به گونه‌ای رواج یافته که گاهی حتی شناخت این گونه اعمال به عنوان جرم، کاری سخت و پیچیده است و با توجه به این شرایط برای اینکه گرفتار چنین جرایمی نشوید پیشنهاد داریم مقاله‌ی پیش رو را مطالعه فرمایید و در صورت نیاز با وکلای مجرب دادپرداز ارتباط برقرار کنید. با توجه به عنوان این جرم می‌توان فهمید که نوعی تقلب و کلاه برداشتن در این جرم مدنظر است، به همین دلیل کلاهبرداری نام گذاری شده، یعنی مجرم برای دست یابی به اموال شما باید در تقسیم بندی جرایم، کلاهبرداری به عنوان یک جرم مرکب شناخته می‌شود، یعنی مجموعه‌ای از اعمال و رفتار مجرم که ویژگی تقلب در آنها نهفته است و موجب می‌شود شما اموالتان را از دست داده تا در تصاحب مجرم قرارگیرد. ، یعنی صرف اعمال متقلبانه بدون نفع مالی برای مجرم حتی اگر موجب ضرر دیدن دیگری بشود نمی‌تواند جرم کلاهبرداری را محقق کند هرچند شاید جرایم دیگری تحقق یافته باشند. همانطور که بیان شد کلاهبرداری از دسته جرایم مالی است، یعنی هدف آن بدست آوردن مال از راه هایی نامشروع همچون تقلب و نیرنگ است. حال جرایم مالی دیگری نیز وجود دارند که با کلاهبرداری ارتباط تنگاتنگی داشته و تشخیص هرکدام برای رسیدگی به جرم و مجازات آن عمل مجرمانه مهم خواهد بود. این جرم تشابه‌های بسیاری با کلاهبرداری داشته واکثر مردم نمی‌توانند این دو را از یکدیگر تفکیک نمایند، دلیل آن نیز واضح است زیرا تشخیص ابن دو از یکدیگر نیاز به موشکافی‌های تخصصی دارد و برای اینکه شما بهتر بتوانید در این زمینه عمل کنید شما را به خواندن دیگر مقالات مرتبط با جرایم مالی هدایت می‌نماییم و در صورت نیاز می‌توانید از کارشناسان مجرب ما در این زمینه مشورت بگیرید. مهمترین تفاوتی که جرم خیانت در امانت با دیگر جرایم مالی دارد این است که همانند عنوان آن حتی اگر این سواستفاده از طریق تقلب باشد نیز جرم خیانت در امانت رخ می‌دهد زیرا چگونگی آن اهمیت ندارد بلکه این رابطه‌ی امانی است که خصیصه‌ی مهم این جرم را تشکیل می‌دهد و آن را از دیگر جرایم تفکیک می‌کند. مانند ودیعه و عاریه یا عقودی که در آن رابطه بطور موقت یا طبق شرایط خاصی امانی است، یکی از طرفین از این رابطه‌ی امانی به نفع خود استفاده‌ای بکند بر خلاف حق، مرتکب جرم خیانت در امانت شده است، برای مثال اگر شخصی اموال خود را به دیگری اجاره داده باشد و آن شخص اموال مذکور را بدون اجازه مالک بفروشد یا اجاره دهد یا تلف کند جرم خیانت در امانت رخ داده است. آنچه در جرم خیانت در امانت مهم است این است که در این جرم نیازی نیست مجرم نفع یا استفاده‌ای از عمل خود ببرد، همانطور که مشاهده کردید تلف کردن مال دیگران نفعی را در برندارد بلکه ضرر دیدن طرف دیگر رابطه امانی است که مهم است و این ضرر مدنظر است در صورتی که در جرم کلاهبرداری شخص مجرم باید نفعی از اعمال متقلبانه خود ببرد یا مالی را برای خود تصاحب کند و بطور کلی اعمالی که صورت می‌دهد عایدی برای او داشته باشد. این جرم گستره‌ی وسیعی از جرایم را دربرمی گیرد، تحصیل مال از طریق نامشروع عنوان عامی است که هرجا قانونگذار برای اعمالی که صورت گرفته جرم انگاری خاصی نکرده باشد و این اعمال به تصاحب اموال دیگران از طریق غیر قانونی منجر شود، می‌توان به این جرم متوسل شد و آن را راهگشا دانست. یعنی اگر به عنوان مثال کلاهبرداری جرم انگاری نشده بود می‌توانستیم به این جرم متوسل شویم و مجازات تحصیل مال از طریق نامشروع را بر آن بار کنیم. ، با این تفاوت که حتما باید تحصیل مال صورت بگیرد، برای مثال اگر شخصی مالی را که متعلق به دیگری است به روش غیر قانونی تصاحب کند، چون تصاحب نوعی برخورد مالکانه با مال دیگران است او مرتکب جرم تحصیل مال از طریق نامشروع شده است هرچند نه آن را بفروشد و نه عمل مجرمانه دیگری صورت دهد. شاکی پس از تنظیم شکایت تحت عنوان کلاهبرداری باید به دادسرای محل وقوع جرم (جایی که اموال وی برده شده است) مراجعه نماید با طرح شکایت در دادسرا پرونده باید به نظر معاون دادستان برسد.
متن کامل نوشته در سایت سامانه حقوقی دادپرداز
نظرات