راهنمای چگونگی تنظیم صحیح سفته
در تعریف سفته یا فته طلب ماده ی ۳۰۷ قانون تجارت ۱۳۱۱ مقرر می کند: «سفته یا فته طلب سندی است که به موجب آن امضاءکننده تعهد می‌کند مبلغی را در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حواله کرد آن شخص کارسازی نماید». مطابق با تعریف فوق، مولفه هایی که نیازمند توجه ویژه به منظور صدور صحیح سفته می باشد، امضاء یا مهر صادرکننده، مبلغ سفته، تاریخ صدور، نام گیرنده و تاریخ پرداخت است. به منظور تنظیم صحیح و به دور از هر گونه مشکلات متعاقب، بهترین توصیه این است که سفته در وجه شخص معینی صادر گردد تا اینکه متعهدکننده طرف تعهد خود را بشناسد هر چند ممکن است با ظهرنویسی به غیر منتقل شود. در صورتی نام گیرنده وجه سفته خالی گذاشته شود، ممکن است هر کس دیگری در موعد سررسید وجه تعهد شده را درخواست نماید یا متعهدله (دارنده سفته) با قید حواله کرد آن را به غیر انتقال دهد. مادامی که قید حواله کرد خط زده شده باشد، پر واضح است صرفا دارنده می تواند برای وصول آن اقدام نماید ولیکن با عمل ظهرنویسی نیز قابل انتقال به غیر می‌باشد. بند ۳ ماده ۳۰۸ قانون تجارت صریحا تاریخ پرداخت را به عنوان یکی از شرایط اصلی رعایت مندرجات شکلی سفته قلمداد می کند. قانونگذار در مورد موعد تاریخ سررسید دو صورت را متصور شده است؛ قید تاریخی مشخص یا عدم درج تاریخ (عندالمطالبه) یا قید به رویت، مستلزم این است که هر زمان که دارنده سفته به متعهد رجوع کرد و تقاضای وجه آن را نماید، متعهد ملزم به پرداخت مبلغ تعهد شده می‌باشد.
متن کامل نوشته در سایت صلح: مرجع حقوقی ایران
نظرات