شاید «وس» آنقدرها هم بد نباشد
با این حال موضوع تخلفات در بعضی از بخش‌های صنعت «خدمات ارزش افزوده»، این روزها آن‌قدر بر سر زبان‌ها می‌چرخد که به بهانه آن محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، کل این پلتفرم اقتصادی فناورانه را هدف قرار داده است و بی محابا «پایان وس» را می‌خواهد. جذابیت و ظرفیت این پلتفرم (زیرساخت) ارائه خدمات به جمع کثیری از مشتریان باعث شده است که کسب‌وکارهای استارتاپی و فناوری‌محور متنوعی به ویژه در حوزه تولید و توزیع محتوای اپراتوری در این بستر شکل بگیرند و در مجموعه‌های مختلف مرتبط به «وس» فعالیت کنند. آنچه که امروز در ایران به عنوان سرویس‌های ارزش افزوده شناخته می‌شود در اصل یک فناوری زیرساختی و یک فناوری پرداخت (Fintech) مبتنی بر اپراتور است؛ مانند روش پرداخت مبتنی بر کارت‌های بانکی و شتابی و روش‌های خرید درون برنامه‌ای؛ اما به‌طور کلی، زیرساختی که طی سالیان متمادی با هزینه‌های سنگین توسط دولت و اپراتورها در کشور فراهم شده است، این امکان را برای کسب‌وکارهای ارائه دهنده محتوا و سرویس فراهم کرده که بتوانند هزینه ارائه خدمت و محتوای خودشان را از طریق پرداخت اپراتوری از مشتریان خود دریافت کنند. در سال‌های اخیر نیز زیرساخت اپراتوری خدمات ارزش افزوده، بستر مناسبی را برای تولید و ارائه محتوا فراهم کرده است. یا دریک مثال دیگر همواره موضوع تخلفات و جرایم در اپلیکیشن‌های آگهی و فروش اجناس دست دوم پیش کشیده شده می‌شود؛ در حال حاضر هم با وجود تمامی تمهیدات و توسعه زیرساخت‌ها افرادی از بستر این برنامه‌ها برای کلاه‌برداری استفاده می‌کنند. تخلفات در وس در کشورهای پیشرفته هم اتفاق می‌افتد؛ به‌عنوان مثال اخیرا خبرگزاری های غربی از برخورد با یک شرکت تبلیغاتی انگلیسی به نام Veoo خبر دادند که با هشت شرکت فعال در حوزه خدمات ارزش افزوده اپراتوری همکاری می‌کرد و بدون اطلاع مردم، از آنها آبونه (حق اشتراک) دریافت می‌شد؛ این شرکت که نزدیک به ۳۵۰ هزار پوند درآمد کسب کرده بود که با برخورد جدی نهادهلی مربوطه مواجه شده و نزدیک به ۶۰۰ هزار پوند جریمه شد، اما صنعت وس پایان نیافت. اینجا مهمترین مسئولیت دولت و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، حمایت و بسترسازی برای توسعه زیرساخت‌های مناسب جهت مقابله با تخلفات و ادامه فعالیت قانونی کسب‌وکارهای سالم در تمامی صنایع مثل «صنعت خدمات ارزش افزوده اپراتوری» است. در کشور ما در سال‌های گذشته تخلفات بیشتری در این صنعت اتفاق می‌افتاد که دلیل اصلی آن هم عدم شناخت و تسلط کافی مجریان یعنی اپراتورها و شرکت‌های تجمیع‌کننده و سازمان‌های نظارتی، بر دانش فنی این کار و روش‌های تخلف بود. البته متاسفانه در حال حاضر تخلف از سمت شرکت‌های تولید کننده محتوا به مجریان تبلیغات منتقل شده و معمولا این تبلیغ کننده‌ها هستند که بعضا از روش‌های نادرستی اقدام به تبلیغ و جذب مشترک برای شرکت‌های ارائه‌دهنده محتوا و سرویس می‌کنند. فعالان این حوزه طبیعتا علاقه ندارند که به خاطر تخلف عده‌ای، کلیت صنعت زیر سوال برود یا کسب‌وکارشان نابود شود؛ و به‌همین دلیل هم که شده به دنبال راه‌حل‌های جدید برای جلوگیری از این تخلفات هستند. اما آنها می‌گویند فشاری که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌آورند تنها در صورتی که منجر به تسریع این فرآیند شود خوب است اما شاید روش بهتر، همکاری همه فعالان و ذی‌نفعان این صنعت باشد تا با همکاری هم بتوانند روش‌های جدیدی برای جلوگیری از تخلفات ایجاد کنند و متخلفان را شناسایی و با آنها برخورد کنند. البته تعداد متنوعی از اپلیکیشن‌ها و سرویس‌ها وجود دارند که در یک متن روزنامه‌ای نمی‌توان به همه آنها پرداخت؛ به عنوان مثال اپلیکیشن‌های توزیع محتوهای ویدیوی، سینمایی، سریال‌ها، کارتون‌ها و … از مهترین این اپ‌ها هستند که محتواهای ویدیویی ویژه خانواده را ارائه می‌دهد و تنها با پرداخت روزانه مبلغ محدود، محصول مورد نظر را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. ۱- اطلاع رسانی و آموزش عمومی به مردم مانند اطلاع رسانی #۸۰۰* که در این راه باید خود فعالان صنعت (مانند تجمیع‌کننده‌ها و اپراتورها و شرکت‌های ارائه دهنده سرویس و محتوا) هم دست به‌کار شوند که قطعا با این کار می‌توان بخش بزرگی از تخلفات را پیشگیری کرد.
متن کامل خبر در سایت نوپانا
نظرات