معایب و مزایای دورکاری چیست؟
در مهندسی نرم افزار، دورکاری یکی از شیوه های پرطرفدار محسوب می شود. در بیشتر مواقع شما برای انجام کارهای خود تنها به یک کامپیوتر و یک خط اینترنت دارید. از طرفی نیز در این روش کاری شما مجبور نیستید تا هر روز در دفتر محل کار برای انجام امور روزانه حضور یابید و این موضوع به یکی از ویژگی های اصلی شغل های آی تی تبدیل شده است. اگرچه هنوز تمام شرکت ها با این شیوه به طور کامل موافق نیستند اما حداقل چند روز در هفته به کارکنان خود اجازه می دهند تا خارج از دفتر و از راه دور به کارهای خود بپردازند. Martin De Wulf یکی از افرادی که سابقه طولانی در دورکاری دارید او در این مطلب به بیان تجربیات، فواید و مضررات دورکاری پرداخته است.
اکوسیستم - من از حدود پنج سال پیش تاکنون مشغول دورکاری بوده ام. البته این روش کاری بدون استرس نبوده است. این نوع کار در این سال های آخر آثار منفی بر رفتار و زندگی من داشته است. به خصوص در بین سال های 2016 تا 2017 که به طور کامل دورکاری انجام می دادم. به عبارتی دیگر گاهی اوقات احساس می کردم که در درون یک جعبه سیاه قرار دارم.
در ادامه به برخی از این عوارض جانبی که آن ها را تجربه کرده ام ، میپردازم
1 – ارتباط برقرار کردن بسیار سخت است
زمانی که شما دورکاری انجام می دهید، تمام ارتباطات شما به یکسری کانال های ساخت یافته محدود می شود. تمام ملاقات ها، گفتگوهای روزانه پیرامون گزارشات کاری و مسایل مختلف از طریق ایمیل انجام می شود.
این شیوه برای انجام کارهای ساخت یافته مناسب است. ولی از طرفی نیز باعث می شود که شما احساس کنید که ارتباطتان با جامعه قطع شده است. در حقیقت بیشتر این ارتباطات ار طریق فرم های نوشتاری یا گروه های کاری انجام می شود که این شیوه های ارتباطی برای صحبت های خودمانی و به اشتراک گذاشتن موضوعات غیر رسمی و غیرکاری نامناسب است. زمانی که شما در یک محیطی کاری قرار می گیرید و با جمعی از کارمندان مشغول فعالیت هستید انگیزه بیشتری برای پیش برد پروژه برایتان به وجود می آید و هم چنین این امر سبب می شود که دیگر احساس انزوا نکنید.
علاوه براین، زمانی که بخواهید با مخاطب خود به صورت نوشتاری مکاتبه داشته باشید این امر می تواند سبب شود تا شما نتوانید منظور خود را به درستی برسانید یا این که مخاطب منظورتان را به درستی درک کند. هم چنین زمانی که شما تمام روز خود را پای کیبورد برای انجام وظایف روزانه خود می گذرانید، برایتان بسیار سخت خواهد بود که باز هم در فرم نوشتاری با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنید و ترجیح می دهید که این ارتباط کلامی باشد. زیرا در غیر این صورت احساس می کنید به یک ماشین تایپ تبدیل شده اید. البته این کار نیز یک مسکن کوتاه مدت است. زیرا من پس از این کار نیز بعد از مدتی دلم برای دورهمی هایی که با دوستان خود در کافی شاپ داشتیم تنگ شده بود و احساس می کردم دیگر در آن جمع صمیمی قدیمی قرار ندارم. به خصوص زمانی که تیم ما از گروهی از افراد تشکیل شده بود که همگی با هم در یکجا کار می کردیم.
2 – دورکاری باعث اختلال کارهای مختلف با یکدیگر می شود
زمانی که شما به عنوان یک توسعه دهنده به شکل یک دورکاری فعالیت می کنید، پلتفرم های گفتگویی مانند Slack یا HipChat به سرعت به قسمتی از زندگی شما تبدیل می شوند. زیرا اکثر افراد از همین طریق با شما ارتباط برقرار می کنند. زمانی که من از طریق این اپلیکیشن ها با افراد مختلف چت می کنم، احساس می کنم در یک دفتر کار مشغول به فعالیت هستم . این موضوع به نوعی اعتماد به نفس را افزایش می دهد. برخی اوقات برای نشان دادن جدیت خود در هنگام صرف صبحانه یا ناهار نیز پیام های خود را چک می کنم. البته من در مواردی مشاهده کرده ام که برخی از افراد فورا به پیام های دریافتی خود پاسخ نمی دهند و به همین دلیل مورد انتقاد کارفرمای خود قرار می گیرند.
زمانی که فردی شما را از نزدیک نمی بیند، نمی تواند به خوبی تشخیص دهد که آیا هم اکنون زمان مناسبی برای صحبت کردن است یا نه. بنابراین ممکن است افراد زیادی مزاحم شما شوند و اگر شما نیز مانند من باشید، احساس می کنید که باید حتما به سرعت جواب طرف مقابل را بدهید که این امر نیز منجر می شود تا به کرات در کار شما وقفه بیفتد. (برنامه نویسان بسیار از این موضوع بدشان می آید زیرا باعث می شود تمرکز آن ها بهم بریزد و در نتیجه بهره وری آن ها کاهش بیابد.)
یکی دیگر از مشکلات چت کردن از راه دور این است که افراد نمی دانند که آیا شما در حال صحبت کردن با شخص دیگری هستید یا خیر. بارها برای من اتفاق افتاده است که به طور همزمان با چندین نفر مشغول چت کردن بودم که این موضوع برای من همیشه استرس زا بوده است. مخصوصا در شرایطی که باید کاری را تا پایان روز به اتمام می رساندم.
البته چت های دیگری نیز در این بین وجود دارند که خارج از موضوعات کاری است و می تواند اوقات خوشی را به وجود آورد. برای این که تمرکز خود را در هنگام کار از دست ندهم، در بیشتر مواقع این چت ها را بر روی حالت بی صدا قرار می دهم اما زمانی که برمی گردم، دنبال کردن صحبت هایی که بین دوستانتان رد و بدل شده می تواند یک کار مایوس کننده باشد.
3 - آی تی نیازمند تلاش بی وقفه است
بیشتر شغل ها حداقل با دو نوع تعهد همراه هستند
الف) تعهد به نتایج: به طوری که شما باید تا تاریخ معینی به نتیجه قابل قبولی در کار برسید. به طور معمول این موضوع برای یک توسعه دهنده به معنی از بین بردن خطاها و توسعه ویژگی های مورد نظر در یک مدت معین است.
ب) تعهد به قوانین: به طوری که شما موظف هستید که هر روز بخشی از زمان خود را به کار اختصاص دهید و در آن زمان معین شده به نتایج مورد نظر در کار خود برسید.
در اکثر مشاغل به خصوص در رشته مهندسی نرم افزار در نهایت این نتیجه کار است که اهمیت دارد و اگر شما به نتیجه مورد نظر نرسید، اخراج خواهید شد. اما وقتی که شما به صورت دورکاری فعالیت می کنید و کسی تلاش شما را نمی بیند، در نتیجه ممکن است بیشتر این اجبار را برای خود به وجود بیاورید که هر روز نتایج کار را به کارفرمای خود ارائه دهید. به یاد دارم که دفعات بسیار زیادی پیش آمده که یک مشکل کوچک یا یک تماس مشتری چندین ساعت از زمان کاری من را در آن روز گرفت اما من هنوز این احساس مسئولیت را داشتم که باید کاری را که برای آن روز تعیین شده بود به پایان برسانم. در صورتی که اگر در دفتر کار بودم، همکاران من می دیدند که در تمام طول روز پشت کامپیوتر بودم و در نتیجه با خیال آسوده می توانستم ادامه کار را به فردا موکول کنم.
این حس غریزی که در دورن من وجود دارد منجر به دو مسئله شده است: اول این که شرکت همیشه از خروجی خوب کار من اطمینان دارد و دوم این که به طور جدی در کار تلاش می کنم که هر دوی این موارد منجر به قدردانی از من می شود. این یک چالش واقعی برای دورکاران است. در واقع پایه و اساس دور کاری اعتماد است. رییسم به من اطمینان زیادی دارد و این اختیار را به من می دهد تا با روش خودم کارها را پیش ببرم و در عوض این اعتماد من را ملزم می کند تا سخت تر از همیشه کار کنم.
4 - کار در خانه برای اعضای خانواده توقع به وجود می آورد
وقتی که شما ساعات کاری خود را در خانه سپری می کنید، خانواده شما تصور می کنند که وقت شما آزاد است و تواقع آن ها نیز از شما بالا می رود. حتی اگر در خانه‌تان فضایی را به عنوان محیط کار خود در نظر گرفته اید که فرزندان شما نباید در آن جا مزاحمتان شوند اما بازهم آن ها این اجازه را به خود می دهند که به سراغ شما بیایند و درباره هرچیزی از شما سوال کنند. بسیار سخت است که از بچه ها انتظار داشته باشید در طول زمانی که در خانه مشغول کار هستید با شما هیچ برخوردی نداشته باشند. این کار برای من هم بسیار سخت بود.
در چنین شرایطی برقراری یک تماس ویدیویی کاری می تواند استرس زا باشد. به عنوان مثال شما در حال صحبت با مشتری هستید و ناگهان فرزندتان در پشت شما قرار می گید و در ویدیو ظاهر می شود؟ آیا چنین اتفاقی را به خاطر دارید؟
علاوه بر این من افرادی را می شناسم که به دلیل ماندن در خانه مجبورند تا برخی وظایف منزل از قبیل تمیز کردن آشپزخانه را انجام دهند. اگرچه این اتفاق زیاد برای من رخ نداده است اما این موضوع گاهی اوقات میان من و همسرم تنش ایجاد می کند. زیرا درک این موضوع برای او سخت است که چطور من می توانم در خانه باشم در حالی که ظرف کثیف من تمام روز نشسته بر روی میز مانده است. (البته پاسخ این است که من برای انجام کار خود نیاز به تمرکز دارم.)
5 – من احساس تنهایی می کنم
کار کردن در خانه می تواند تنهایی زیادی را برای فرد به وجود آورد. من شخصا از تنهایی لذت می برم اما حتی دو هفته خانه ماندن، ملاقات کردن با همکاران از طریق اسکایپ و در انتهای شب در کنار خانواده بودن برای من نیز بسیار ناراحت کننده است. زمانی که انسان به این شکل زندگی می کند، احساس می کند که از جامعه به دور است.
استفاده از شبکه های اجتماعی ممکن است تا حدی بتواند به برطرف شدن این مشکل کمک کند. اما تفاوت چندانی نیز احساس نمی شود زیرا باز هم شما از طریق کامپیوتر با سایرین در ارتباط هستید. از طرفی بررسی های انجام شده نشان می دهد احساس تنهایی در افرادی که زمان زیادی را در شبکه های اجتماعی می گذرانند، تشدید می شود. در هر صورت من در حال حاضر از تنهایی به شدت بیزارم. زیرا بر روی سلامت روح و خلق و خوی من تاثیر منفی می گذارد.
6 - کار کردن در خارج از خانه نیز مشکلاتی دارد
یکی از روش هایی که به افراد دورکار برای غلبه بر تنهایشان پیشنهاد می شود، آن است که در یک فضای کاری اشتراکی مشغول به کار شوند. اما در اینجا چندین مسئله وجود دارد. اولین موضوع هزینه ای است که باید بابت این فضا پرداخت شود. باید دید که آیا رییس شما با پرداخت این مبلغ موافقت می کند یا خیر. هم چنین اغلب اوقات برای استفاده از چنین فضاهایی، فرد باید متعهد شود که به عنوان مثال حداقل به مدت یک ماه از این فضا استفاده خواهد کرد. آن ها می توانند برای شما فرصت های کاری و محیط های اجتماعی خوبی به وجود آورند. اما از طرفی دیگر افرادی که از این فضا استفاده می کنند، مجبور هستند تا در فعالیت هایی روزانه ایی که برای آن ها طراحی شده است مانند آشپزی، دورهمی ها و غیره شرکت کنند. من شخصا ترجیح می دهم در زمان هایی از این فضاهای اشتراکی استفاده کنم که چنین رویدادهای برنامه ریزی نشده باشد تا زمان من تلف نشود. اما اگر بخواهیم در چنین شرایطی از این فضای اشتراکی استفاده کنیم، عملا با کسی صحبتی نخواهیم داشت و در نتیجه چندان در رفع مشکل تنهایی تاثیری ندارد.
هم چنین طی کردن مسافت خانه تا این فضای کار زمانبر خواهد بود و زمانی که شما به محل کارتان برسید مجبور هستید برای جبران این زمان تلف شده تمام روز بدون استراحت پای کار بنشینید و از این که نمی توانید از این فضای عمومی به دلیل کمبود وقت استفاده کنید احساس خوبی نخواهید داشت. علاوه بر این برقراری یک تماس ویدیویی در چنین شرایطی سخت است. زیرا همیشه کمی سروصدا در چنین محیط هایی وجود دارد و فضای برای تنها بودن سخت پیدا می شود و این احتمال وجود دارد که شما بخواهید حرف هایی بزنید که دوست ندارید دیگران آن را بشنوند.
کار کردن به صورت دورکاری در فضایی خارج از خانه – چه در یک فضای اشتراکی باشد و چه نباشد – به این معنا است که شما هر روز محل دقیق و همیشگی برای خود ندارید و این موضوع می تواند باعث شود که شما همیشه استرس این موضوع را داشته باشید که آیا وسایل موردنیازتان همراهتان است یا نه. کافی شاپ ها معمولا مکان خوبی برای کار نیستند، حداقل برای یک روز کاری کامل. سروصدای زیادی در کافی شاپ وجود دارد و من شخصا دوست ندارم برای این که بتوانم در آنجا بمانم مدام خوردنی و نوشیدنی سفارش دهم.
عموما وقتی که شما به صورت دورکاری فعالیت می کنید مکان کاری شما با مکان زندگیتان یکی است و در هنگام شب آنجا را ترک نمی کنید. هم چنین اگر همکاران شما در نقاط مختلف دنیا زندگی کنند به طوری که بین شما و آن ها اختلاف ساعت وجود داشته باشد در نتیجه شما مجبور خواهید بود با به پایان رسیدن ساعات کاری خود نیز با آن ها در تماس باشید. (من این کار را ماه ها با همکارانی که در نیویورک یا سن فرنسیسکو زندگی می کردند انجام دادم.) این موضوع منطقی است. در غیر این صورت شما شانس زیادی برای صحبت کردن با همکاران خود ندارید که این مسئله نیز می تواند باعث کند شدن سرعت پیشرفت پروژه شما شود. اما از طرفی نیز می تواند گفت زمان آزاد شما برای انجام امور غیرکاری شما نیز کاهش می یابد.
در نهایت به خاطر داشته باشید که استراحت کردن به بهبود فعالیت ذهنی شما کمک می کند. زمان ایده ال من برای رفت و آمد از محل کار به خانه و بالعکس 15 تا 20 دقیقه است که من این فاصله به صورت پیاده طی می کنم تا حداقل یک فعالیت بدنی انجام داده باشم و کمی روحیه‌ام تغییر کند.
سخن آخر
اگر شما می خواهید در طول زمان ارتقا شغلی پیدا کنید، مسلما نیاز دارید تا بیشتر در چشم باشید. اما دورکاری این کار را سخت می کند. اگر خود را به جای یک کارفرما بگذاریم، می توانیم درک کنیم که آن ها ترجیح می دهند که افرادی را که در دفترکار حضور دارند ارتقاء شغلی بدهند. البته در طول سال های اخیر دورکاری موجب شد تا بتوانم بیشتر در کنار کودکان خود باشم. این روش کاری این فرصت را برای من و همسرم به وجود آورد تا با حداقل مشکلات شغل خود را حفظ کنیم. زیرا به عنوان مثال زمانی که کودکان من مریض می شدند من بیشتر در دسترس بودم. در عین حال در ساعات کاری من نیز انعطاف پذیری وجود داشت به طوری که می توانستم در تعطیلات و عصرها نیز به کار خود برسم.
در کنار تمام این موارد دورکاری به من کمک کرد تا با تیم های خوب کاری آشنا شوم که تا به حال در بازار عادی کار خود پیدا نکرده بودم. بنابراین اگرچه هنوز من از طرفداران دورکاری هستم اما گاهی اوقات این سبک کاری از لحاظ روحی بسیار برایم خسته کننده می شود به طوری که بر روی رو0000000000000000ابط خانوادگی من اثر می گذارد. طبق تجربیات من دورکاری سبب می شود تا ارتباطات شما با دیگران قطع شود. در نهایت باید بگویم که در کنار تمام فوایدی که دورکاری دارد من حاضر نیستم خود و رابطم را با دورکار شدن محدود نمایم.
نظرات