رمز ارزها و معنای جدید پول
«روایت» سنتی جامعه از پول در حال فروریختن است و مفاهیم جدید و پیچیده‌ای مانند اسپک (شرکت هدفمند خریدار–SPAC) و توکن غیرمثلی (NFT) در حال شکوفایی هستند و بازی و سرگرمی و خرید توده‌ای می‌تواند بازارها را تحت سیطره خود درآورد. این ارز دیجیتال شاهدی بر جابه‌جایی قدرت در قرن بیست‌و‌یکم است که با دو بحران مالی مجزا و ظهور شبکه‌های اجتماعی شدت یافته است. البته این به‌معنای انکار این واقعیت نیست که انواع خاصی از پول دارای ویژگی‌هایی هستند که به طنین‌انداز شدن روایت آنها کمک می‌کند؛ به همین دلیل است که می‌توان بیت‌کوین را به‌عنوان «پول سالم» (sound money) توصیف کرد، اما دوج‌کوین را نه. بعدتر این روایت با این ایده اصلاح شد که بانک‌های مرکزی مستقل از نهادهای سیاسی از طریق مدیریت عرضه پول به نفع جامعه می‌توانند ارزش آن را حفظ کنند. اکنون که وارد مرحله‌ای می‌شویم که پول مورد حمایت دولت هم با پول رمزنگاری‌شده غیرمتمرکز مانند بیت‌کوین یا دوج‌کوین و هم با پول شرکتی مانند دییم (diem – ارز دیجیتال فیس‌بوک) یا امتیازات استارباکس رقابت می‌کند، آن روایت محدود در حال فروپاشی است. برنانکی در پاسخ به این پرسش که آیا تزریق پولی بانک مرکزی به بانک‌های دارای مشکل از پول مالیات‌دهندگان تامین می‌شود، سر تکان داد و گفت: «ما برای وام دادن به یک بانک فقط رقم حسابی را که آنها نزد بانک مرکزی دارند در رایانه بالا می‌بریم.» او چیزی را می‌گفت که مدت‌ها بود انجام می‌شد: بانک مرکزی با افزایش یا کاهش ذخایر بانک‌ها پول ایجاد می‌کند، اما برای توده‌های سردرگمی که با بحران مالی دست به گریبان بودند، این یک چالش افشاگرانه علیه روایت بنیادی بود. در همین حال، پیشوند عددی «تریلیون» که به بسته‌های محرک مالی در این دوره جدید از «تسهیل کمی بی‌نهایت» متصل شده، به‌قدری بزرگ است که به گفته جرد دیلیان، ستون‌نویس بلومبرگ، «پول در حال از دست دادن معنای خود است». این فرسایش معنا باعث می‌شود مردم ارزش پول را زیر سوال ببرند و این کار طبیعتا آنها را به سمت خرید چیزهای دیگر سوق می‌دهد. در مورد دوج‌کوین، نه تنها هیچ کسی مسوول این ارز دیجیتال نیست، بلکه فعالیت‌های معاملاتی آن در ده‌ها صرافی گسترش یافته که برخی از آنها خود غیرمتمرکز هستند.
متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو
نظرات