زیر و بم درددل محی سنیسل؛ ببخشید من دروغ گفتم!

هنوز جنجال‌های مهاجرت یکی از کارآفرینان جوان و انتشار درددلش در فضای مجازی نگذشته بود که اینبار محی سنیسل بنیانگذار استارتاپ دونیت لب به درددل گشود.

به گزارش اکوسیستم، سنیسل که چندین سال در اکوسیستم کارآفرینی ایران به عنوان یک کارآفرین، مربی و برگزارکننده رویداد فعالیت داشته و استارتاپش از استارتاپ های پذیرفته شده در اولین دوره شتابدهی آواتک است، نوشته‌ای در وبلاگ ویرگولش در قالب یک دل‌نوشته منتشر کرد.

در این نوشته سنیسل از مشکلات نمی‌گوید زیراکه معتقد است اگر مشکلی وجود نداشته باشد کارآفرینی نیز وجود ندارد. اما مباحثی را مطرح می‌کند که به اعتقادش "بیانشان هزینه دارد". مباحثی چون "عدم ثبات، تضاد در گفتار و کردار، بی عدالتی، زیاده خواهی و برچسب زدن". مباحثی که به اعتقادش کارآفرینان را ناامید می‌کند اما کسی این ناامیدی را بروز نمی‌دهد، زیراکه ناامیدی برای یک کارآفرین قبح دارد.

من این قبح را می‌شکنم؛ من ناامید شدم، نه از خودم، که اگر اینطور بود حتماً خودکشی می‌کردم، از شرایطی که حتی وزیر جوان هم نتوانست بهترش کند.

در انتهای این دل نوشته سنیسل از کسانی که به کارآفرینی دعوتشان کرده بود عذرخواهی کرد.

این موضوع که دو نفر از کارآفرینان جوان آنقدر از وضعیت موجود ناامیدند که یکی ترک وطن می‌کند و دیگری دعوت دیگران به کارآفرینی را از اشتباهاتش می‌داند و بابت آن عذرخواهی می‌کند، حکایت از این موضوع دارد که اکوسیستم کارآفرینی کشورمان دچار معضلاتی است.

حال سوالاتی ذهنم را درگیر کرده است. اولا چرا دیگر کارآفرینان و کسانی که مدعی پرچم‌داری اکوسیستم کارآفرینی هستند، حرفی از این معضلات به زبان نمی‌آورند؟ چرا باید صبر کنیم تا کارآفرینانمان یکی یکی "ناامید" شوند و از این اکوسیستم خارج شوند؟ دوما چرا دولتی که کارآفرینی و حمایت از استارتاپ ها را اولویت خود قرار داده است، قدمی برای حل این معضلات برنمی‌دارد و صرفا به سخنرانی‌های انگیزشی برای کارآفرینان و فعالان اکوسیستم بسنده می‌کند؟ البته شاید سکوت کارآفرینان در برابر وضع موجود هم بی‌ارتباط به این موضوع نباشد.

به اعتقادم اکوسیستم کارآفرینی ما دارای معضلاتی است و نیاز به فعالیت جدی‌تر و مطالبه‌گری‌های فعالانش دارد. به امید روزی که دیگر شاهد "ناامیدی" کارآفرینان کشورمان نباشیم زیراکه که این ناامیدی زنگ خطری برای اکوسیستم ایران است.