مشارکت میان شرکت‌های فناوری و بانک‌ها می‌تواند آینده بانکداری را رقم بزند / بررسی همکاری میان گوگل و سیتی گروپ
قانون شرکت‌های هلدینگ بانکی سال ۱۹۵۶ به این منظور طراحی شد تا کسب‌وکارهای بانکی و غیر بانکی را از یکدیگر مجزا کند؛ چون این ترس وجود داشت که نکند شرکتی از بازوی بانکداری خود برای فشار آوردن روی مصرف‌کنندگان به منظور رفتن به سمت کسب‌وکار اصلی خودش سواستفاده کند. برای مثال اپراتورهای موبایل ممکن است به این موضوع فکر کرده باشند که آیفون جدید فرصتی برای کسب درآمد و برندسازی خواهد بود؛ اما خیلی زود متوجه شدند که کاربران آیفون به هیچ وجه متوجه برند آنها نمی‌شوند و اپل بیشتر روی مقولاتی تاکید دارد که مورد قبول خودش و مشتریانش است؛ مقولاتی ازجمله قیمت‌گذاری، یارانه و تقسیم درآمد. برخی تحلیلگران براین باورند که منافع و مزایای مشارکت و همکاری اپل با گلدمن ساکس در محصول کارت اعتباری ارائه‌شده بیشتر برای این غول فناوری خواهد بود؛ چراکه این کارت اعتباری نرخ بهره نسبتا پایینی ارائه می‌دهد و هیچ کارمزدی برای کاربر نخواهد داشت. با این حال ممکن است سیتی مایل به پذیرفتن ریسک‌های احتمالی موجود باشد چون در مقایسه دیگر مگابانک‌ها، اثرگذاری کمتری دارد. مشارکت سیتی با گوگل ممکن است راهی ارزان‌تر برای جمع‌آوری سپرده باشد؛ حتی اگر در این میان سهم بیشتری نصیب گوگل شود و سیتی هم آگاهی چندانی درخصوص آنچه انجام می‌دهد، نداشته باشد. با اینکه به جزئیات بیشتری درمورد این همکاری میان گوگل و سیتی نیاز است، اما شاید این مشارکت درست همان چیزی باشد که سیتی به آن نیاز دارد؛ البته به شرط آنکه هر دو طرف نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی کاربر را برطرف کنند. شرکت‌های سیلیکون ولی ممکن است با رضایت کامل بخش ترازنامه، که سنگین‌ترین بخش قانون‌گذاری شده در بانک به حساب می‌آید، را برای خود بانک‌ها بگذارند و کاری با آن نداشته باشند؛ اما آنها برای به دست آوردن بخش‌های دیگر وارد این صنعت می‌شوند.
متن کامل خبر در سایت راه پرداخت
نظرات