چگونه تنوع فرهنگی افراد تیم به خلاقیت تیم کاری منجر می شود؟

شرکت‌های که تیم کاری آنها از مناطق و فرهنگ‌های متفاوتی هستند، می‌توانند با استفاده از راهکارهایی خردمندانه از این تفاوت‌ها، خلاقیت ایجاد کنند.

اکوسیستم – پژوهش‌ها حاکی از آن است که امروزه تفاوت فرهنگی میان اعضای تیم کاری در کسب و کارها باعث ارائه نتایج بهتری خواهد شد. این قبیل تیم‌های کاری اغلب نتایج بهتر و خلاقانه‌تری را ارائه می‌دهند، زیرا طیف وسیعی از ایده‌ها، اطلاعات و دیدگاه‌های مختلف را کنار یکدیگر قرار می‌دهند. البته این تیم‌ها با مشکلاتی نیز مواجه هستند، آنها اغلب با هنجارهای متضاد و فرضیه‌های مختلف میان اعضای تیم مواجه هستند که می‌تواند مانع از دست‌یابی کسب و کار به پتانسیل‌های خلاقانه شود. در حقیقت اگر مدیران اطلاع نداشته باشند که چگونه باید این شرایط را کنترل کنند، تنوع فرهنگی می‌تواند مانع از عملکرد خلاقانه‌ی تیم شود.

سوجین یانگ (استاد رفتار سازمانی دانشگاه اینسید) به تازگی نتایج تحقیقات خود را در این زمینه منتشر کرده است. این نتایج نشان می‌دهند، کارگزاری فرهنگی، یک فاکتوری کلید است که به تیم‌های چند فرهنگی اجازه می‌دهد از مزایای تنوع آرا بهره‌مند شود و درعین‌حال از ریسک‌های پنهان آن دور بمانند. یانگ کارگزاری یا واسطه‌ فرهنگی را اینگونه تعریف می‌کند که عامل تسهیل تعاملات میان افرادی است که با زمینه‌های فرهنگی مختلف، دور یکدیگر جمع شده‌اند. وی ابتدا به مطالعه آرشیو بیش از دو هزار تیم چند فرهنگی پرداخت و سپس ۸۳ تیم چند فرهنگی با ترکیبات فرهنگی مختلف را مورد بررسی قرار داد و پی برد، زمانی که یک یا چند عضو تیم به عنوان واسطه‌ فرهنگی عمل می‌کردند، خلاقیت تیم‌ها افزایش پیدا می‌کرد. کارگزاران فرهنگی افرادی هستند که نسبت به سایرین، تجربیات چند فرهنگی بیشتری دارند و نقش پلی میان تمام اعضای تک فرهنگی را ایفا می‌کنند.

چگونه تنوع فرهنگی به خلاقیت تیم کاری منجر می شود؟

کارگزاران اغلب در یکی از این دو پروفایل قرار می‌گیرند، اول، فردی است که تجربه کار با فرهنگ‌های مختلفی را داشته باشند که متناسب و مشابه با فرهنگ‌هایی است که در حال حاضر در تیم کاری با آن‌ها ارتباط دارند. به طور مثال در تیمی که اکثریت اعضای آن، افراد آمریکایی و هندی هستند، یک کارگزار فرهنگی ممکن است فردی باشد که کار با آمریکایی‌ها و هندی‌ها نجربه کرده باشد. به این افراد اینسایدر فرهنگی می‌نامند.

حالت دوم، فردی است که تجربه‌ کار کردن با فرهنگ‌های مختلفی را دارد که در حال حاضر در تیم کاری وجود ندارند. این کارگزار در مثال قبل، می‌تواند فردی باشد تجربه‌ همکاری با استرالیایی‌ها و کره‌ای‌ها را دارد. این افراد اوتسایدر فرهنگی نامیده می‌شوند.

یانگ در مطالعات خود پی برد که اینسایدرها و اوتسایدرهای فرهنگی، از راهکاری مختلفی برای افزایش تعاملات تیم خود استفاده می‌کنند. اینسایدرها اغلب از دانش توام خود در مورد فرهنگ‌های مختلف استفاده می‌کنند تا اطلاعات و ایده‌های فرهنگ‌های مختلف اعضای تیم را با یکدیگر ادغام کنند؛ به بیان دیگر آنها اغلب ایده‌هایی را مطرح می‌کنند که ترکیبی از عناصر هر دو فرهنگ است. از سوی دیگر اوتسایدرها، موضع خود را به عنوان یک شخص ثالث بی‌طرف تثبیت می‌کنند تا اطلاعات و ایده‌های سایر فرهنگ‌های حاضر تیم را استخراج کنند. اوتسایدرها عمدتا تمایل دارند از دیگر اعضای تیم سؤالاتی را بپرسند و از آن‌ها بخواهند که دانش فرهنگی خود را به اشتراک بگذارند. هر دو نوع کارگزاری فرهنگی، باعث تقویت خلاقیت تیم کاری می‌شود.

نتایج این اقدامات برای کسب و کار

تحقیقات حاکی از آن است که به سادگی نمی‌توان افرادی با فرهنگ‌های مختلف را در کنار یکدیگر قرار داد و انتظار نتایج خلاقانه‌ای را داشت. اگر قصد دارید از حداکثر پتانسیل خلاقیت تیم استفاده کنیم، حتما باید از یک یا چند اینسایدر و اوتسایدر فرهنگی کمک بگیرید. اغلب سازمان‌ها، از نوع دوم کارگزاران بهره‌نمی‌برند، زیرا به اشتباه تصور می‌کنند که فقط افرادی می‌توانند تعاملات فرهنگی درون تیم را تسهیل کنند که از دانش خاص آن فرهنگ‌ها برخوردار باشند. با این وجود اوتسایدرها نیز همانند اینسایدرها، در افزایش خلاقیت تیم موثر هستند. این موضوع خبر خوبی برای تیم‌هایی است که دارای تنوع فرهنگی گسترده‌تری هستند، زیرا بعید است که در تیم، اینسایدری حضور داشته باشد که تجربه‌ی همکاری با تمام فرهنگ‌ها را در پیشینه‌ خود داشته باشد.

البته نتایج فوق به این معنا نیست که فقط باید فردی را به عنوان کارگزار فرهنگی استخدام کنید و مسئولیت برقراری ارتباط بین فرهنگ‌ها را به وی بسپارید. انتصاب رسمی لزوما تضمین نمی‌کند که فرد، حضوری کارا و مؤثر داشته باشد؛ در عوض سازمان‌ها باید شرایطی را فراهم آوردند که کارگزاران فرهنگی، فرصت ظهور پیدا کنند. توجه داشته باشید که کارگزار فرهنگی بودن، مستلزم تلاش‌های شناختی و عاطفی است، از اینرو عمدتا در تیم‌هایی شاهد کارگزاران فرهنگی مؤثر هستیم که از امنیت روانی بالایی برخوردارند. همچنین برای موفقیت کارگزار به همکاری و مساعدت اعضای تیم به عنوان یک گروه متحد نیاز است و اغلب شاهد آن هستیم که اختلافات و تفاوت‌های فرهنگی را یک منبع یادگیری می‌دانند.

همکاری در تیم‌های چند فرهنگی، تلاشی پیچیده و چند وجهی استکه اگرچه چالش برانگیز است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که درک و شناخت دینامیک‌های کارگزاران فرهنگی، مزیت مهمی برای تشخیص پتانسیل‌های خلاقیت تیم کاری محسوب می‌شود.