چرا دارایی دیجیتال نسبت به رکود اقتصادی مقاوم است؟
بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند در دوران رکود سرمایه‌های خود را داخل بازار‌های بورسی نگه دارند، زیرا تصور می‌کنند پایداری ارزش سهام در طولانی مدت کمتر نسبت به نوسانات روزانه یا سالانه حساس است. بسیاری نظر دیگری داشته و علاقه دارند سرمایه و ثروت خود را از بانک‌ها خارج کرده و آن را به پول نقد تبدیل کنند، در مقابل وجود دارند افرادی که از پول نقد نیز فراری هستند و سرمایه‌های خود را به سمت طلا هدایت می‌کنند تا هم از بخش‌های دولتی فاصله گرفته باشند و هم از ثروت خود در مقابل تورم حفاظت کنند. این شوک‌ها باعث شده تا سرانجام فاجعه‌باری برای درآمد‌های سالانه و سوددهی (افت ارزش سهام) و حفاظت از دارایی (از بین بردن بازپرداخت بدهی) به بار آید. در نهایت شاید اساس و پایه امور مالی در ۱۰ سال گذشته به اندازه حال اهمیت نداشت، اما اکنون تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که این «اساس» با رکود سوددهی و مختل شدن جریان نقدینگی در پی بدهی‌ها، طی سال‌های آتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. تنها در زمان‌هایی مانند آن‌چه که شاهدش هستیم در می‌یابیم که ارزش‌گذاری سهام و بدهی به جریان نقدینگی و سرمایه فیزیکی وابسته است و نه به ضریب فزاینده مالی یک نظام بانکی. ۰، همگی در حال تغییر از دنیای فیزیکی به دیجیتال هستند و نقش ویروس کرونا در این بین، تنها یک تسریع‌کننده یا کاتالیزور است. به صورت پایه اگر به آن بنگریم، می‌بینیم که ارزش دارایی‌های دیجیتال کاهشی نداشته، در حالی که ارزش سهام و اوراق قرضه نسبت به دوران قبل از شیوع کرونا، با افت شدیدی مواجه شده‌اند. می‌توان اینگونه تعبیر کرد که دارایی دیجیتال از ابتدا هم ارزشی نداشته، اما به طور قطع نمی‌توان عنوان کرد که ارزش آن در این دوران کاهش داشته است.
متن کامل خبر در سایت دیجیاتو
نظرات