چرا به ماهواره‌های نظامی در فضا نیاز داریم؟
در حال حاضر فضا نقش فزاینده‌ای در فعالیت‌های نظامی و امنیتی جهان بازی می‌کند. در حالی که بیش از ۲۰۰۰ ماهواره دور زمین در حال گردش هستند، درصد قابل توجهی از آنها (۱۵ درصد) دارای کاربرد مستقیم نظامی است و بقیه هم کاربرد چندمنظوره با توانایی استفاده نظامی دارند. از آنها به طور گسترده برای پشتیبانی نظامی و فعالیت‌های امنیتی مثل هماهنگی اهداف با فرماندهان نظامی حاضر در میدان جنگ یا شناسایی و نظارت بر تحرکات نظامی طرف مقابل استفاده می‌شوند. در نخستین سال‌های عصر فضا، آمریکا و روسیه (شوروی سابق) دو میدان‌دار و رقیب اصلی در فعالیت‌های فضایی در دنیا بودند اما در حال حاضر چین، مجموعه‌ای کشورهای اروپایی، ژاپن، رژیم اشغالگر قدس و چند کشور دیگر فعالیت‌های بسیار گسترده‌ای در حوزه‌های فضایی انجام می‌دهند. اما بیش از ۳۲۰ ماهواره صرفا نظامی فعال هم در فضا وجود دارد که باز بیشتر از نصف آنها متعلق به آمریکاست. از ناوبری، هدایت، مکان‌یابی و تعیین موقعیت مکانی تا راهنمایی تسلیحات و گروه‌های جنگی؛ در حال حاضر چند سیستم موقعیت‌یابی و ناوبری در جهان موجود هستند: سامانه موقعیت‌یاب جهانی جی‌پی اس، که متعلق به نیروهای نظامی آمریکا است، سامانه گلوناس روسیه، سامانه بایدو چین و سامانه گالیله اروپا! آمریکا در حال اداره کردن حدود نیمی از تمام ماهواره‌های نظامی جهان است و سالانه بیش از ۲۰ میلیارد دلار بابت فعالیت‌های فضایی هزینه می‌کند. روسیه نیز دومین کشور دارای بیشترین ماهواره صرفا نظامی فعال است و در کنار آمریکا به یکی از بزرگترین دارندگان تجهیزات نظامی در فضا تبدیل شده است. چین (با حدود ۳۰۰ ماهواره فعال در فضا)، اروپا، ژاپن، هند رژیم اشغالگر قدس و باقی کشورهای فعال در حوزه‌های فضایی (با حدود ۷۰۰ ماهواره فعال در فضا) نیز در حال گسترش استفاده نظامی از فضا هستند تا از این رقابت مهم فضایی عقب نمانند. اما گسترش استفاده‌های نظامی از فضا باعث شده است که کشورهای فعال در حوزه‌های مختلف فناوری فضایی در امکان استفاده نظامی از فضا رقابت را به دیگران واگذار نکنند.
متن کامل خبر در سایت نوپانا
نظرات