تاریخ درباره نتیجه اخراج کارکنان در زمان بحران چه می‌گوید؟
شرکت‌ها در بیانیه از تاثیرات منفی بحران کرونا بر کسب و کار و تعدیل از سر ناچاری سخن به میان می‌آورند اما با نگاهی به سابقه IBM طی بحران «رکورد بزرگ» می‌بینم که اخراج نیروها همیشه بهترین ایده و راه حل نیست. در عین حال تعدادی از شرکت‌های بزرگ فناوری مثل «سیسکو»، «انویدیا» و «ServiceNow» نیروهایشان را حفظ کرده و حتی برخی از آنها از احتمال استخدام افراد جدید خبر داده‌اند؛ مساله‌ای که شاید از نظر برخی سرمایه گذاران ناشی از توهم باشد اما داستان IBM خلاف آنرا ثبات می‌کند. بازار تخصصی این شرکت مشتریان خاص خود را داشت اما به واسطه رکورد بزرگ تا نصف کاهش پیدا کرده بود. در ژانویه ۱۹۳۲ واتسون از سرمایه گذاری یک میلیون دلاری (تقریبا معادل ۶ درصد از کل درآمد سالانه شرکت) برای ساخت یک مرکز تحقیق و توسعه در کلاس جهانی خبر داد. آنها بعدا نتیجه این تصمیم را هم دیدند چرا که واتسون با با جمع کردن مهندسان زبده در مرکز جدید طی دهه ۱۹۳۰ با تکیه بر نوآوری و ابداعات جدید محصولات ارزنده‌ای را طراحی کرد و در نهایت فناوری IBM را به حدی ارتقا داد که تمام رقبا از جمله Remington Rand را پشت سر گذاشتند. ثبت این اسناد توسط شرکت‌ها برای تامین اجتماعی ساده نبود و سالانه هزینه‌ای ۲۵۰ هزار دلاری را به آنها تحمیل می‌کرد که معادل ۵ میلیون دلار امروز است. کسب و کارها و دولت همزمان به دنبال خرید دستگاه‌ها بودند اما تنها یک شرکت از پس تامین تقاضا برمی آمد و آن هم IBM بود. علاوه بر این سرمایه گذاری هنگفت واتسون روی تحقیق و توسعه محصولاتشان از نظر سرعت و ثبات فرسنگ‌ها جلوتر از رقبا بود. هرچند اوضاع تیره و تار اقتصادی برای میلیون‌ها نیروی کار و کسب و کارها کوچک در سراسر دنیا یک تراژدی است اما تاریخ نشان داده تغییرات بزرگ فرصت‌های بزرگی را هم با خود به همراه دارند. واتسون ثابت کرد اگر مدیران جسارت کافی برای آماده سازی و سوار شدن بر موج فرصت‌ها را داشته باشند، تنها کمی خوش شانسی می‌تواند ورق را به سود آنها برگرداند.
متن کامل خبر در سایت دیجیاتو
نظرات