کرونا و تولد ققنوس در گردشگری ایران
در بیشتر برآوردهای انجام شده خسارت گردشگری را از طریق جمع خسارت استارتاپ‌های حوزه فروش بلیت اندازه گیری کرده‌اند یا برخی دیگر ظرفیت صندلی قطارها را در یک عدد ثابت ضرب کرده و سپس آن را به عنوان خسارت حمل و نقل ریلی بیان می‌کنند، اما لازم هست به چند سوال فکر کنیم. آیا در شرایط غیر کرونا ۱۰۰ درصد ظرفیت صندلی‌های هواپیما و قطار و اتوبوس در تمام سفرهایی که انجام می‌دادند پر بوده است که الان برای برآورد خسارت تمام این ظرفیت را محاسبه می‌کنند؟ آیا تمام سفرهای گردشگری در ایران از طریق وسایل نقلیه عمومی صورت می‌گرفت که برآورد خسارت را فقط محدود به این حوزه می‌کنیم؟ برای شروع باید کمی درمورد عناصر تشکیل دهنده صنعت گردشگری بدانیم، در متون کلاسیک عناصر گردشگری را در ۵ دسته خلاصه می‌کردند که شامل جاذبه‌های گردشگری، راهنمایان گردشگری، حمل و نقل، خوراک و سوغات و اقامتگاه‌ها بود، اما در دهه‌های اخیر باتوجه به رشد زیادی که این صنعت داشته افراد زیادی به عنوان تازه واردان در این صنعت مشغول فعالیت شدند که برای جلوگیری از آسیب به این صنف، جایگاه آموزش پررنگ‌تر شد. تا اینجا متوجه شدیم گردشگری تنها فروش بلیت هواپیما و قطار یا رزرو هتل نیست و برای برآورد خسارت باید مولفه‌های بیشتری را دخیل بدانیم. اما گردشگری به تنهایی یکی از صنایع مولد محسوب میشود که تعداد زیادی از صنایع دیگر را درگیر خود می‌کند بطور مثال زمانی که شما بمنظور زیارت با وسیله نقلیه شخصی راهی مشهد هستید بنزین و تخمه و آب معدنی و … جزو ملزومات سفر هست و این چرخه اقتصادی هم جزو ثمرات گردشگری زیارتی شما محسوب میشود. همانطور که در نمودار مشاهده می‌کنید کمتر از ۱ درصد سفرها در قالب تور اجرا شده است و تمام درآمدهایی که آژانس‌ها و استارتاپ‌های حوزه گردشگری و فروش تور برای آن باهم میجنگند برای همین عدد کوچک هست. نکته جالب دیگری که از آمارهای گردشگری مربوط به سه ماهه اول سال ۹۸ متوجه میشویم این است که بیش از ۸۴ درصد سفرها از طریق وسایل نقلیه غیر عمومی انجام میشود و تا اینجا باتوجه به نوع سفر و وسیله نقلیه مورد استفاده باید دولت را به عنوان بزرگترین زیان دیده از کرونا در صنعت گردشگری معرفی کنیم اما در گزارش بعد درمورد هزینه‌های سفر و تفکیک آنها به نتایج جالب‌تری میرسیم.
متن کامل خبر در سایت هفته نامه شنبه
نظرات