هرآنچه باید درباره نئوبانک و خدمات آن بدانید
چند سالی است که بانک‌های سنتی با ارائه سرویس‌های اینترنت و موبایل بانک سعی در ساده سازی استفاده از خدمات بانکی داشته‌اند اما نئوبانک‌ها در تلاش‌اند تا تمامی خدمات بانکی اعم از احراز هویت، باز کردن حساب، گرفتن وام و … را در بستر اپلیکیشن‌های موبایلی و بدون نیاز به مراجعه حضوری برای مشتریان خود عرضه کنند. همچنین با توجه به این که دیگر خبری از شعبه فیزیکی و کارمند در نئوبانک‌ها نیست، هزینه‌های بانک بسیار کاهش می‌یابد که می‌توان منابع مالی صرفه جویی شده را در زمینه‌های دیگری مثل تحقیق و توسعه استفاده کرد یا کارمزد خدمات را کاهش داد تا مشتریان بیشتری را جذب خود کنند. برخی از نئوبانک‌ها در سایه بانک‌های سنتی راه‌اندازی می‌شوند اما نمونه‌هایی هم هستند که می‌خواهند مستقل از بانک‌ها راه اندازی شوند که نیاز به دقت جدی امنیتی و کنترلی در صدور مجوز و البته نظارت بر انجام فعالیت‌ها دارد. بحث پول‌شویی و احراز هویت آنلاین درست مشتریان نیز از دیگر چالش‌های پیش روی این صنعت نوین است. اما یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های مردم در مورد نئوبانک‌ها و به طور کلی خدمات آنلاین این است که آیا امنیت مالی‌شان حفظ می‌شود یا خیر؟ از همین روی بانک‌های دیجیتال می‌بایست تیم‌های بزرگ امنیتی را استخدام کنند تا خیال مشتریان‌شان را بابت هک و از دست رفتن پول‌شان راحت کنند. زادمهر در پاسخ به این سوال که چرا برخلاف نمونه‌های جهانی، «بانکینو» هنوز به امضای حضوری مشتری نیاز دارد به دیجیاتو گفت: «با توجه به تبصره ۳ ماده ۹۱ قانون مبارزه با پول‌شویی، مشتری حتما باید حضوری رویت و از او برای تحویل کارت و چند فرم امضا گرفته شود که امیدوارم به زودی با همکاری رگولاتور، دیگر به این مورد هم نیازی نباشد.» این درحالی است که پس از فراگیری کرونا و با تصمیم شورای عالی مبارزه با پول‌شویی امکان احراز هویت آنلاین مشتریان موسسات مالی و بانکی فراهم شده اما هنوز شاهد اجرایی شدن آن نیستیم. مدیر بانکداری دیجیتال بانک خاورمیانه در پاسخ به سوال دیجیاتو مبنی بر اینکه باتوجه به جامعه سنتی ایران تا چه حد از نئوبانک‌ها استقبال خواهد شد، گفت: «شیوع کرونا سرعت تحولات دیجیتال را بیشتر کرده و اکنون «بانکینو» حتی مشتری ۷۵ ساله دارد. البته هنوز اعتماد کافی به بحث احراز هویت دیجیتال در بین مردم وجود ندارد و طبق تحقیقات صورت گرفته، اکثریت مردم تمایل دارند در بانک‌های دیجیتالی حساب باز کنند که حداقل یک شعبه فیزیکی در هر استان کشور داشته باشند.» البته این موضوع از نظر او چالشی جدی برای نئوبانک‌ها به حساب نمی‌آید. اما سوال مهم‌تر این است که آیا زیرساخت‌های کشور برای راه‌اندازی یک نئوبانک واقعا آماده‌اند؟ با نگاهی دقیق‌تر می‌بینیم که بانک‌ها با نهادهای مختلف مانند قوه قضاییه، ثبت احوال و … در ارتباط هستند اما آیا این نهادها آمادگی پذیرش نئو بانک را دارند؟ زادمهر در پاسخ به همین پرسش به دیجیاتو گفت: «اگر امضای دیجیتال در قانون تجارت الکترونیکی آماده سرویس دهی شود، مشکلات حقوقی ارتباط نئوبانک‌ها با نهادها همانند قوه قضاییه، ثبت اسناد و … نیز حل خواهد شد. مدیر بانکداری دیجیتال بانک خاورمیانه همچنین بزرگترین چالش پیش روی بانک‌های دیجیتالی در ایران را عدم تعیین موضع رگولاتوری در این حوزه دانست و گفت که سرمایه‌گذاران زیادی منتظرند تا با مجوز رگولاتور در بحث حقوقی، پا به این حوزه بگذارند.
متن کامل خبر در سایت دیجیاتو
نظرات