«اقتصاد دیجیتال»، میراث کرونا برای کشورهای صنعتی
تحلیل «فارن افرز» این است که اگر ۶ قدرت صنعتی اروپا به همراه ایالات‌متحده روند فعلی خود در سرمایه‌گذاری در دیجیتالی شدن صنعت را که در پی تحریک پاندمی به وجود آمده تا سال ۲۰۲۴ ادامه دهند، از محل رشد بهره‌وری در صنعت، رونق قابل‌ملاحظه‌ای را تجربه خواهند کرد. در واقع در روزهای ابتدایی آغاز شیوع کووید-۱۹، چرخ اقتصاد در سراسر جهان به سرعت از کار افتاد؛ در ایالات‌متحده تولید صنعتی و فروش محصولات به پایین‌ترین میزان خود در تاریخ رسید و حوزه یورو شاهد سریع‌ترین افزایش نرخ بیکاری خود بود. انقلاب در فناوری اطلاعات و ارتباطات بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ سبب شتاب بهره‌وری شد و نرخ بهره‌وری در ایالات‌متحده را سالانه ۵/ ۲درصد افزایش داد که یک درصد بیشتر از نرخ بهره‌وری این کشور در بازه زمانی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۵ بود. در نتیجه بهره‌وری به سرعت خود را در بسیاری از بخش‌ها متبلور ساخت و به رشد اقتصاد آمریکا دامن زد. در سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ ارزش تولیدات در ایالات‌متحده سالانه رشدی ۴/ ۳درصدی را تجربه کرد درحالی‌که میزان کلی ساعت کار تنها ۹/ ۰درصد در سال بیشتر شده بود. در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۹ رشد سالانه بهره‌وری، سقوط نیم تا یک درصدی داشت و این روند پس از بحران مالی ۲۰۰۸ نیز تشدید شد. برخلاف ایالات‌متحده، کشورهای اروپایی تجربه شیرین رشد سریع بهره‌وری در سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ را نچشیده بودند اما از ترکش‌های آن در دوران افول بهره‌وری، کم نصیب نبودند. این چنین است که در سال ۲۰۱۴ تنها ۴درصد از کل بخش‌های اقتصاد در ایالات‌متحده، بهره‌وری مثبت را ثبت کردند؛ این در حالی است که در دو دهه قبل بالغ بر ۱۸درصد از بخش‌ها رشد مثبت بهره‌وری را تجربه کرده بودند. همه‌گیری ناشی از شیوع کووید-۱۹، اقتصادهای پیشرفته را برای دوره دیگری از رشد سریع بهره‌وری آماده کرده است؛ گرچه زود است تا با اطمینان سخن از آن بگوییم که این رشد، مولد یک چرخه معیوب است یا یک چرخه کارآ. حتی اگر واکسیناسیون سبب بازگشت شرایط به دوران پیش از کووید در کشورهای پیشرفته شود اما استفاده از فناوری‌های جدید و دیجیتال‌سازی، اقتصاد را همچنان بر ریل بهره‌وری نگه خواهد داشت و بازدهی روند صعودی خود را طی خواهد کرد.
متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو
نظرات