حسابدار رسمی و تعیین درآمد مشمول مالیات در ایران
این انجمن به ظاهر پنج سال بیشتر دوام نداشت و طبق قانون به صراحت مواد ۳۰۳ و ۳۱۸ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۴۵ منحل شد و از دست یابی به اهدافش که همانا درک واقعی از حرفه حسابداری در ایران و نقش حسابداران رسمی در تعیین درآمد مشمول مالیات و مالیات ستانی بازماند. از طرفی این انجمن بنا به مفاد ماده ۱۵ آیین نامه تشکیل انجمن که مقرر می‌کرد: «پس از تشکیل انجمن در صورتی که افزایش تعداد حسابداران قسم خورده ضرورت داشته باشد بنا به پیشنهاد انجمن و تصویب وزارت دارایی انتخاب حسابداران جدید به عمل خواهد آمد»، نمی‌توانست معرف و سمبل حرفه حسابداری در ایران باشد با اختصاص فصل هفتم قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۲۴ اسفند ماه ۱۳۴۵ پیرامون نحوه انتخاب خدمات حسابداران رسمی در تعیین درآمد مشمول مالیات مودیان مالیاتی، برای اولین بار در سال ۱۳۴۷ اولین گروه حسابداران رسمی توسط سازمان امور مالیاتی معرفی شدند و در پی آن در سال ۱۳۵۱ کانون حسابداران رسمی متولد شد. در سوم خرداد ۱۳۵۹ عده‌ای از اعضای کار گروه اقتصادی شامل اعضای فعلی جامعه حسابداران رسمی ایران موضوع حذف فصل هفتم قانون مالیاتهای مالیاتهای مستقیم را به شورای انقلاب پیشنهاد دادند. در نهایت کار گروه در آن شرایط رای به انحلال کانون حسابداران رسمی داد و پیش نویس لایحه جدید نیز تهیه شد اما برای تصویب رای نیاورد. گذشت زمان و نیاز به توسعه حرفه حسابداری، ناگزیر باعث تصویب ماده واحده «قانون استفاده از خدمات حسابدار رسمی» در سال ۱۳۷۲ و آیین نامه‌های اجرایی در سال ۱۳۷۸و اساسنامه جامعه حسابداران رسمی در سال ۱۳۷۸ شد و اولین مجمع جامعه حسابداران رسمی در سال ۱۳۸۰ برگزار و با تصویب ماده ۲۷۲ قانون مالیاتهای مستقیم پس از چند دهه روح تازه‌ای بر مفهوم استفاده از خدمات حسابداران رسمی برای تشخیص درآمد مشمول مالیات اشخاص یاد شده در قانون دمیده شد. اما به موجب ماده ۲۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده، اساسنامه «جامعه مشاوران رسمی مالیاتی نیز در سال ۱۳۹۰ به تصویب هیات وزیران رسید و این جامعه حرفه‌ای در سال ۱۳۹۳ در اداره ثبت شرکت‌ها به ثبت رسید.
متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو
نظرات