!Sorry guy, I am Here! Attack
پانزده سالش است. صبح ساعت هفت‌ونیم جلوی مدرسه پیاده‌اش می‌کنم، ساعت ۳ می‌آید خانه، ته‌بندی می‌کند و کمی تلویزیون می‌بیند. بیشتر مواقع هندس‌فری توی گوشش است و به رپ‌های ایرانی و خارجی گوش می‌دهد یا توی اینستا می‌پلکد. بعد از کمی گپ‌و‌گفت نگاهی به کتاب‌های درسی‌اش می‌اندازد، می‌رود توی اتاق سراغ پی‌اس‌فور و گیم. عصر هم دوستانش می‌آیند بروند حیاط فوتبال بزنند یا درسینما فیلم تماشا کنند و شب هم خوابی آرام و گویی ابدی… وقتی خانه است تلویزیون از تحریم، ترامپ، گرانی و… می‌گوید. صحبت‌های روزمره ما: امروز گوشت را کیلویی ۱۴۰هزار تومان خریدم ، مردم برای خرید شکر و چای جلو فروشگاه جانبو صف کشیده‌اند.کاغذ از کیلویی ۲۷۰۰تومان شده ۱۷هزار تومان. اما در دنیای او گویی نه ترامپ هست، نه تحریم و نه گرانی و صف. شماره‌گذاشتن ترامپ هم برایش فان است. دغدغه بزرگ این روزهایش نبود مسی در فینال لیگ قهرمانان اروپاست. اگر چه در صرفه‌جویی‌های خانوادگی ...
متن کامل خبر در سایت هفته نامه شنبه
نظرات