راهنمای مدل‌های استارتاپ استودیو در دنیا

• سه شنبه 11 آبان 1400
• 0 نظر

راهنمای مدل‌های استارتاپ استودیو در دنیا

هنگامی که آن‌ها یک تیم را برای اجرای این استارتاپ به خدمت گرفتند، تیم استودیو (که استارتاپ را از ابتدا ساخته است) سرمایه‌گذاری را به تیم جدید تحویل می‌دهد و دوباره کار می‌کند تا ایده عالی بعدی را شروع کند. استارتاپ استودیو به‌جای استفاده از منابع مالی و فیزیکی برای کمک به کارآفرینان در تسریع ایده‌ها، از تیم داخلی خود برای انجام این کار استفاده می‌کنند. این مدل برای کارآفرینانی است که می‌گویند: «من یک ایده دارم اما نمی‌توانم به تنهایی آن را راه‌اندازی کنم و رشد دهم.» استودیو اعضای تیم خود را برای کار با کارآفرینی که ایده را به وجود آورده استخدام می‌کند. آن‌ها تحقیقات بازار را انجام می‌دهند، اعتبار آن را تایید می‌کنند، بودجه توسعه فناوری را تامین می‌کنند، از منابع تجزیه و تحلیل خود استفاده می‌کنند، استراتژی رفتن به بازار را توسعه می‌دهند، در ساخت محصول یا خدمات کار می‌کنند تا زیرساخت جمع‌آوری مالی را تنظیم کنند و باقی اعضای تیم را استخدام کنند. این مدل برای کارآفرینانی است که می‌گویند: «من یک ایده و یک MVP دارم اما به منابع و تخصص خاصی نیاز دارم تا آن را رشد دهم.» این مدل بنیان‌گذاری بیشتر برای استارتاپ‌هایی مناسب است که ایده، تیم کوچک، نوعی محصول ساخته شده و ردپایی از اثبات مدل کسب‌وکار را دارند. یکی از نشانه‌های موفقیت یک استودیو در این است که آیا آن‌ها اعضای تیم داخلی خود را برای کار در کنار بنیان‌گذاران در راه‌اندازی استارتاپ خود به میزان کافی استخدام کرده‌اند یا خیر. این مدل برای کارآفرینانی است که می‌گویند: «من یک ایده، یک تیم، یک استراتژی ورود به بازار به همراه منابع عملیاتی خودم را دارم و فقط به کسی احتیاج دارم که محصول را برای من بسازد و به فروش و سایر توابع رشد کمک کند.» این مدل ممکن است مانند یک شرکت «خدماتی برای استخدام» به‌نظر برسد که در آن یک کارآفرین درخواست ساخت یک محصول را دارد و برای طراحی آن به یک شرکت پرداخت می‌کند؛ اما به همین سادگی نیست. برای کارآفرینانی است که می‌گویند: «من ایده دارم اما در ساخت محصول، فروش، بازاریابی و پیاده‌سازی اهداف رشد و توسعه به کمک نیاز دارم.» از آن جا که تیم استودیو برای آوردن این محصول یا خدمات به بازار با تیم استارتاپ همکاری می‌کند، سهام بیشتری به این مدل را می‌توان به‌عنوان هم‌بنیان‌گذار فنی نیز نام‌گذاری کرد. این ماتریس روش خوبی برای استودیوها است تا بتوانند خودشان را تعریف و دسته‌بندی کنند و به نقش مشارکت خود در اکوسیستم بپردازند، اما به صاحبان ایده کمک نمی‌کند استارتاپ استودیو مناسب را برای شراکت و یا عضویت شناسایی کنند.