کارخانه نوآوری آزادی، کارخانه استارتآپسازی
مهدی عظیمیان زواره، مدیر کارخانه نوآوری آزادی (شعبه اول پارک فناوری پردیس) چگونگی تغییر کاربری را اینگونه توصیف میکند: «این کارخانه با همکاری بین پارک فناوری پردیس و یک شتابدهنده (به عنوان شریک پارک فناوری پردیس) به وجود آمده و تغییر کاربری داده است؛ شتابدهنده به دنبال فضایی بود که تیمهای استارت آپی و تحت مدیریت خود را در مکانی مستقر کند. وی همچنین درباره انتخاب محل این کارخانه گفت: «به دلیل اینکه پارک فناوری پردیس در شرق تهران است و امکان پوشش این قسمت از شهر برای تیمها وجود دارد؛ غرب گزینه خوبی برای فعالیت استارت آپها بود. مدیر کارخانه نوآوری آزادی میگوید: «در پارک فناوری پردیس فرصت کمتری برای صاحبان ایده فراهم شده بود و در ۱۸ سال فعالیت پارک، همواره از شرکتهایی حمایت میشد که به یک کسب و کار پایداری رسیده باشند؛ به همین دلیل کمتر فضایی برای کسانی که در مرحله ایده هستند وجود داشت و در پارک هم این موضوع از قبل پیش بینی نشده بود؛ لذا با این فلسفه که شعبه بعدی پارک به کسانی که صاحب ایده هستند اختصاص پیدا کند، کارخانه نوآوری به وجود آمد». با وجود اینکه مدیریت این کارخانه بر عهده پارک فناوری پردیس است ولی هزینه هر شتابدهنده به عهده کارخانه نیست؛ هر یک از شتابدهندهها در حوزههای مختلفی کار میکنند و به تبع آن نیاز به فضاهایی دارند که خودشان طراحی میکنند برخی از مجموعهها نیاز به اتاق تمیز و برخی از آنها نیاز به آزمایشگاه و.. عظیمیان مدیرکارخانه معتقد است: «برای اینکه کارخانه نوآوری محلی برای ماندن شرکتها نشود، مزایای کمتری به استارت آپها اختصاص میدهند؛ شاید بتوان گفت هفتاد درصد از صددرصد حمایتهای پارک فناوری را تیمهای مستقر در کارخانه دریافت میکنند. این میتواند محرکی باشد که بعد از سه سال، وقتی یک تیم استارت آپی به یک مرحلهای از رشد رسید، بتواند در پارک فناوری پردیس مستقر شود و تداوم توسعه خود را آنجا دنبال کند. پارک فناوری پردیس انگیزهای برای ادامه حیات استارت آپهاست و این کارخانه استارت آپ سازی است؛ افرادی که ایدههای خوب دارند در قالب یک تیم استارت آپی در کارخانه گرد هم میآیند و در راستای رسیدن به نتیجه مطلوب فعالیت میکنند. در اصل این کارخانه استارت آپ سازی است؛ افرادی که ایدههای خوب دارند در قالب یک تیم استارت آپی در کارخانه گرد هم میآیند و در راستای رسیدن به نتیجه مطلوب فعالیت میکنند در اصل خروجی کارخانه شرکتهای آماده بزرگ شدن هستند که میتوانند در پارک پردیس به صورت دائمی فعالیت کنند. جوانانی که دور یک میز خیره در لپ تاپ، خنده بر لب کار میکنند، همه و همه ایدههایی در ذهنشان است که در حال پیاده سازی هستند؛ به نظر میرسید که رده سنی، زیاد برای حضور در کارخانه لحاظ نشده ولی معمولا افراد از ۱۸ تا ۳۰ سال فعالیت میکنند؛ میتوان گفت جوانان زیر سی سال در این مجموعه بیشتر فعالیت میکنند. دکتر رضا کلانتری نژاد کسی که شریک پارک فناوری پردیس است و اولین شتابدهنده را در این کارخانه راه اندازی کرده درباره شرایطی که تیمها را به محصول میرساند میگوید: «۴ سرمایه در اختیار استارت آپها قرار میگیرد تا بتوانند ایده خود را به محصول تبدیل کنند و زنده بمانند. مدیر شتابدهنده و شریک پارک فناوری پردیس در مورد ایدههای افراد میگوید: «طرح هایی که چند وجهی هستند و تمام عوامل کسب و کار را دارند معمولا زنده میمانند؛ باید جهان بینی اولویتشان باشد یعنی اینکه ایده پرداز با تیمش میخواهد چه تاثیری در جامعه بگذارد. یکی از مدیران مجموعههای حاضر در کارخانه نوآوری درباره شرایط همکاری با تیمهای استارت آپی میگوید: «شتابدهندهها، بعد از یک فراخوان طرحهای ارائه شده را بررسی میکنند و در نهایت طرحی که پیش بینی میشود بازار مناسب و امکان اجرا دارد و در آن از نوآوری استفاده شده را انتخاب میکنند؛ بعد از پالایش، تیمها وارد فرایند شتابدهی میشوند و بر اساس قراردادی، میزان سرمایه گذاری و تعهد تیمها مشخص خواهد شد». مدیر کارخانه نوآوری نیز در خصوص سیکل پیش از انتخاب تیمها میگوید: «در ابتدا هم ممکن است یک سیکل پیش شتابدهی تعریف شود که معمولا یک تا دو ماهه است؛ اکثر آموزشها و مهارتهایی که باید تیمها داشته باشند آموزش داده میشوند. در صورت این رخداد، ممکن است شتابدهنده تیم را برای تولید محصول دیگری حمایت کند یا اینکه در تیمهای دیگر ادغام شوند. عظیمیان مدیر کارخانه نوآوری درباره محصولاتی که حاصل کار تیمهای استارت اپی بوده و به بازار رسیده است، گفت: «از نیمه ۹۷ کارخانه فعالیت خود را آغاز کرده ولی یکی از شتابدهندهها چند تیم موفق داشته است که این محصولات در حال ورود به بازار هستند». شریک پارک فناوری پردیس هم درباره تیمهای خود این چنین میگوید که «از سال ۹۳ خارج از کارخانه نوآوری با تیمهای استارت آپی زندگی کردیم که از ۸۳ تیم، ۴۰ تیم به تولید محصول رسیدند؛ پول در میآوردند و رشد میکنند؛ ۳۰ تیم به نقطه سربه سر رسیدهاند و ۱۵ تیم هم در حال کشمکش هستند که بمانند یا بیافتند». یکی از بنیانگذاران تیم استارت آپی که از شتابدهنده جدا شده و به قول خودشان از آب و گل در آمدهاند میگوید: «وجود چنین مکانی که فضای خوب و با انرژی را در اختیار تیمها قرار میدهد لازم است؛ ما با اینکه میتوانیم به عنوان یک شرکت دانش بنیان در آپارتمانهای مسکونی مستقر شویم باز هم اینجا را انتخاب کردیم چون این هم افزایی به ما انرژی میدهد». از دیگر بنیانگذاران تیمهای استارت آپی هم وجود چنین مکانی را برای فعالیت تیمهای جوان لازم میداند زیرا تا قبل از استقرار در کارخانه هر کدام از فارغ التحصیلان در خانههایشان کار میکردند اما اکنون در قالب یک تیم علاوه بر فعالیت، خدمات نیز ارائه میدهند. سوالی که ذهن هر فردی را میتواند درگیر کند این است که قبل از راه اندازی کارخانه نوآوری چگونه تیمهای استارت آپی فعالیت میکردند؛ جالب است بدانیم که این تیمها غالبا در مراکز رشد دانشگاهها فعالیت میکردند که شبیه شتابدهندهها بودند؛ ولی در حد شتابدهندهها حمایت نمیکردند؛ مدیر کارخانه در همین زمینه معتقد است: «حمایت مراکز رشد از استارت اپها، تنها به اختصاص یک فضایی برای استقرار ختم میشد و مبلغی هم به عنوان سوبسید دریافت میکردند؛ اگر تیم شکست میخورد باید تیم استارت آپی پولی به مرکز رشد میپرداخت. کارخانه نوآوری آزادی شعبه پارک فناوری پردیس جرقهای است برای بارور کردن هزاران ایده و به بار نشاندن محصولاتشان، محصولاتی که میتوانند آینده اقتصاد کشور را از جنس علم و دانش رقم بزنند.
متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو
نظرات