شیوه سرمایه گذاری در شرکت های بیوتکنولوژی در ۱۰ سال آینده چگونه تغییر می کند؟
جارد فریدمن (Jared Friedman) از فعالان حوزه تکنولوژی و فنآوری در شتاب دهنده Ycombinator در سیلیکون ولی، در مقاله ای شیوه سرمایه گذاری برروی استارتآپ های حوزه بیوتکنولوزی و تشخیصی را بررسی کرده است. بنا به نتیجه این بررسی، شیوه مشارکت بین صاحبان ایده و سرمایه گذاران در ۱۰ سال آینده تغییر می کند. فریدمن بر اساس نظر پاول گراهام از موسسین Y combinator روند سرمایه گذاری شرکت های بیوتکنولوژی را پیشبینی کرده است. در سال ۲۰۰۵ و پیش از تاسیس Y combinator ، گراهام پیشبینی کرده بود که روند سرمایه گذاری بر روی شرکت های فناوری محور تا ۱۰ سال آینده تغییر پیدا میکند. پیش بینی که به حقیقت پیوست. در این مقاله آماده است:
در سال ۲۰۰۵ ، زمانی که شتابدهنده Y combinator در حال تاسیس بود، شرکت های نوپا در آمریکا ایده های خود را به سرمایه گذاران بزرگ میسپردند و بعد از اجرایی شدن آن، سرمایه گذاران با تغییر مدیران از صاحبان ایده به اشخاص نزدیک خود، روند مدیریت شرکت ها را تغییر میدادند و صاحبان ایده از شرکت های نوپا خارج می شدند.
با ظهور سرمایه گذاران حمایتی مانند شتابدهنده ها، این روند تغییر کرد. صاحبان ایده بذر ایده های خود را شتابدهنده ها میکاشتند و پس از رویش اولیه آنها، شرکت های نوپا را تاسیس میکردند و سرمایه گذاران در آن سرمایهگذاری میکردند. تفاوت این روش با روش قبل سهم بیشتر صاحبان ایده در شرکت بود که اجازه کنترل کامل سرمایه گذار بر شرکت را نمیدهد. با این روش ایده و ایده پرداز بستر مناسب برای گسترش ایده خود را پیدا میکند و سرمایه گذار هم از سود حاصل بهره می برد.
حوزه بیوتکنولوژی برای آغاز نیاز به سرمایه زیادی دارد، به طوری که شروع بازی بدون سرمایه اولیه در این حوزه با قطعیت باخت به همراه دارد. مدل سرمایه گذاری در حوزه بیوتکنولوژی به این صورت است که شرکت سرمایه گذار، با ایده و مدیرانی که معمولا در همان شرکت مشغول به کار هستند شرکت نوپایی تاسیس می کند، صاحب ایده اینجا خود سرمایه گذار است و سایر افراد فقط در راستای اهداف او حرکت میکنند. سرمایه گذار با مقدار زیادی سرمایه آغاز میکند که باعث میشود سهم تاثیر گذاری داشته باشد و کنترل کننده باشد.
اما این شیوه دیگر راهگشا نیست، زیرا ایده های نوآوران بدون سرمایه دیگر فرصتی برای پرورش پیدا نمیکنند و از چرخه حذف میشوند. زیرساخت های حمایتی جدید مانند شتاب دهنده های حوزه های تشخیصی، دارویی و فنآوری های زیستی هزینه های تولید محصول بیوتکنولوژی را بسیار کاهش داده است. امروز بنیانگذاران و صاحبان ایده میتوانند پیشرفت استارتآپ های خود را در این حوزه با سرمایه بسیار کم مشاهده کنند. این ساختار ها کارهای علمی اولیه این شرکتها را سریع تر انجام میدهند، به طور مثال در برخی مجموعه ها، آزمایشگاه های مجهز برای شرکت های نوپا وجود داردکه امکان آزمایش بر روی حیوان و نمونه انسانی را برای تولید محصول میدهد و یا منتورها، تیم ها را در زمینه های حقوقی و استاندارد سازی محصول راهنمایی میکنند تا شرکت های نوپا در مسیر درست حرکت کنند. به دلیل این زیرساخت ها، شرکت ها معمولا از موانع اصلی علمی در زمان کوتاه گذر میکنند و به هدف نزدیک میشوند.
به دلیل هزینه های کمتر برای شرکت های نوپا، دیگر تاسیس شرکت های بیوتکنولوژی سخت نخواهد بود و با پس اندار تدریجی به جای منابع مالی بزرگ، میتوان کنترل شرکت را تا حدودی حفظ کرد.
بسیار خوش آیندتر است که شرکت ها توسط صاحبان ایده های نو اداره شوند تا دنیا را جدیدتر و بهتر بسازند.
لینک اصل خبر در سایت سیناپس
نظرات