کتاب «الزامات شناسایی قوانین و مقررات مخل کسب و کار» منتشر شد

شواهد این گزارش که در قالب کتاب «الزامات شناسایی قوانین و مقررات مخل کسب و کار» منتشر شده نشان می‌‌دهد به‌‌‌رغم همه تلاش‌‌‌ها، اهداف مدنظر کشور در نتیجه یک دهه تلاش در شورای گفت‌‌وگوی دولت و بخش‌‌خصوصی محقق نشده است. نتایج این پژوهش تایید می‌‌کند که دولت اقدام قابل‌‌توجهی برای تدوین لوایحی با هدف لغو احکام قانونی مخل کسب‌‌وکار یا حذف مفاد دست و پاگیر برخی آیین‌‌‌نامه‌‌ها، بخشنامه‌‌ها یا دستورالعمل‌‌‌ها انجام ‌‌‌نداده‌‌‌است. همچنین عملکرد «شورای گفت‌‌وگوی دولت و بخش خصوصی» و «هیات مقررات‌‌‌زدایی» به‌‌عنوان دو نهادی که در کنار اتاق ایران در سالیان اخیر در راستای سیاست مذکور تلاش‌‌‌های بسیاری انجام داده و جلسات متعددی را برگزار کرده‌‌‌اند، از دریچه این پژوهش جامع مورد نقد و بررسی قرار گرفته‌‌‌اند. اولا بخش‌‌خصوصی انتظار دارد هر سیاست تسهیل محیط کسب‌‌وکار به «اجرای کامل و صحیح قوانین موجود منجر شود»، دیگر اینکه سیاستگذار باید بر «معیار درستی برای شناسایی قوانین مخل کسب و کار» متمرکز شود، سوم اینکه «وظیفه شناسایی قوانین مخل به غیر از تشکل‌‌‌های اقتصادی به نهادهای پژوهشی اتاق‌‌‌ها و دیگر تشکل‌‌‌های بخش خصوصی» واگذار شود، چهارم اینکه «تدوین گزارش‌‌‌های ارزیابی نظارت» در دستور کار قرار گیرد. «تمرکز بر مقررات‌‌‌ حوزه‌‌های تامین‌‌اجتماعی و مالیات»، «اتخاذ تدابیر پیشگیرانه توسط بخش‌‌خصوصی در مورد مقررات‌‌‌گذاری از طریق تدوین گزارش‌‌‌های پژوهشی درباره طرح‌‌ها و لوایح در دست رسیدگی و مقررات در دست تصویب»، «تلاش بیشتر برای رعایت لوازم گزارش‌‌‌های پژوهشی با کیفیت و اثرگذار در فرآیند شناسایی و حذف یا اصلاح قوانین و مقررات مخل کسب و کار»، «تدوین و به‌‌روزرسانی گزارش‌‌‌های پژوهشی از طریق تمرکز بخشیدن بر نهادهای متعدد و پراکنده مربوط و هم‌‌‌افزایی دستگاه‌‌ها و امکانات موجود و بهره‌‌‌گیری از ظرفیت‌‌‌های نهادی موجود در دانشگاه‌‌ها و دیگر مراکز پژوهشی»، «تعامل بیشتر و گسترده‌‌‌تر با دستگاه‌‌های دولتی و به‌‌طور کلی نهادهای حاکمیتی برای دریافت نظام‌‌‌مند و دوره‌‌‌ای آمار و اطلاعات دقیق و به‌‌‌روز»، «ایجاد بانک اطلاعاتی در سطوح استانی و ملی در اتاق‌‌‌ها و بهره‌‌‌گیری از آمار داده‌‌های جمع‌‌‌آوری شده در گزارش‌‌‌های مرتبط با قوانین و مقررات» و «در دستور کار قراردادن تدوین گزارش‌‌‌های دوره‌‌‌ای ارزیابی عملکرد دولت در اجرای قوانین و مقررات» هفت پیشنهادی هستند که برای اصلاح مسیر کشور در زمینه تسهیل محیط کسب‌‌وکار و اجرای راهبرد مقررات‌‌‌زدایی از متن پژوهش مرکز مالمیری خارج شده‌‌‌اند. اولا قانون‌‌گذار کار شناسایی قوانین و مقررات مخل تولید و سرمایه‌‌‌گذاری را به نهاد نمایندگی‌‌کننده بخش‌‌خصوصی واگذار و از مقررکردن تکلیف صریح برای دولت در این‌‌خصوص غفلت کرد. از آنجا که مجوززدایی صرفا ناظر بر دغدغه تسهیل و تسریع صدور مجوزهای کسب‌‌وکار برای فعالان اقتصادی است، بنابراین نمی‌‌‌توان انتظار داشت در نتیجه اجرای این سیاست کشور شاهد مداخلات کمتر دولت در اقتصاد باشد یا به سمت توسعه مشارکت و فعالیت بیشتر بخش‌‌خصوصی حرکت کند. در نظام کنونی حقوقی ایران، موضوع شناسایی و حذف قوانین دست‌‌وپاگیر و مخل کسب‌‌وکار که به‌‌طور کلی با واژه «مقررات‌‌زدایی» وصف شده، به سه نهاد اتاق بازرگانی ایران، هیات مقررات‌‌زدایی و بهبود محیط کسب‌‌وکار و نیز شورای گفت‌‌وگوی دولت و بخش‌‌خصوصی سپرده شده است. گرچه در طول سال‌‌های گذشته، تلاش‌‌های قابل‌‌توجهی توسط «کمیته ماده (۱۲) قانون احکام دائمی برنامه‌‌های توسعه کشور» («کمیته حمایت از کسب‌‌وکار» فعلی و «کمیته ماده ۷۶ قانون برنامه پنجم توسعه» سابق) و همچنین «شورای گفت‌‌وگوی دولت و بخش خصوصی» در سطوح ملی و استانی صورت‌‌گرفته است، اما به‌‌دلایل متعدد، این تلاش‌‌ها نتوانسته است هدف شناسایی قوانین و مقررات مخل تولید و سرمایه‌گذاری و متعاقب آن، اصلاح یا لغو آنها را برآورده سازد. مساله اصلی مورد‌‌توجه این پژوهش آن است که چه الزاماتی برای شناسایی قوانین و مقررات مخل کسب‌‌وکار، ضروری است؟ به‌‌عبارت دقیق‌تر، پیش‌نیازهای ضروری شناسایی قوانین و مقررات مخل تولید و سرمایه گذاری، کدامند؟ با چه معیار‌‌هایی می‌‌توان یک قانون یا مقرره را «مخل کسب‌‌وکار» اعلام کرد؟ پیش از این، آیا اساسا ملاک و معیاری برای شناسایی برخی از قوانین و مقررات به‌‌عنوان عوامل مخل و مانع کسب‌‌وکار قابل صورت‌‌بندی است؟ آیا می‌‌توان با صرف‌‌نظر برخی از تشکل‌‌ها، بنگاه‌‌ها، فعالان اقتصادی، صاحب‌‌نظران و …، احکامی از برخی قوانین مصوب یا مفادی از برخی آیین نامه‌‌ها و بخشنامه‌‌ها، مخل کسب‌‌وکار تلقی کرد و از قانون‌‌گذار یا دولت، اصلاح یا لغو آنها را مطالبه کرد؟ سوالات پیش گفته، سوالاتی بسیار مهم درباره محیط حقوقی کسب‌‌وکار است که در پژوهش احمد مرکز مالمیری، برای یافتن و صورت بندی پاسخ به آنها تلاش شده است. با وجود این، در این نوشتار، فرض بر موقتی و گذرا بودن شرایط پاندمی و همچنین تحریم است؛ در غیر این‌صورت الزامات شناسایی مقررات دست‌‌وپاگیر، از جمله معیارهای تشخیص قوانین و مقررات مخل کسب‌‌وکار، باید با رویکرد‌‌هایی خاص، هماهنگ با شرایط ویژه کشور استخراج شود.

متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو

    منبع خبر

    مدیر اینفو

    مدیر اینفو

    مدیر اینفو یک رسانه در شهر تهران می باشد

    نظرات