نفقه اقارب
این است که فقط خویشاوندان نسبی که بعضی از آنها از بعضی دیگر متولد شده باشند، ملزم هستند تا تحت شرایطی ازجمله نیاز طرف مقابل به او نفقه بپردازد. پس در وهله‌ی اول نفقه اقارب (با جمع شرایطی) اساسا شامل آن دسته از خویشاوندانی است که باواسطه یا بی‌واسطه از یکدیگر متولد شده باشند و از نظر قانونی، خواهر و برادر و عمو و برادرزاده و دیگر اقوام الزامی به پرداخت نفقه به یکدیگر ندارند. کسی مستحق نفقه است که ندار باشد و نتواند به‌وسیله‌ی اشتغال به شغلی وسایل معیشت خود را فراهم کند. پس برای اینکه شخصی مستحق دریافت نفقه اقارب شود باید: همچنین پرواضح است فردی که از نظر وضعیت جسمانی توانایی کار کردن ندارد ولی ثروتمند و غنی است، مستحق دریافت نفقه اقارب نخواهد بود، زیرا چنین شخصی احتیاجی به دریافت نفقه ندارد. پس درخصوص شرط دوم وجوب نفقه اقارب، باید هر دو شرط ناتوانی مالی و ناتوانی از اشتغال به کسب‌وکار مناسب برقرار باشد، در صورت وارد شدن خدشه به هر یک از این دو جنبه، الزام به پرداخت نفقه منتفی خواهد شد این ماده از قانون مدنی شرط دیگری را برای الزام به پرداخت نفقه اقارب به دایره‌ی شروط قبلی می‌افزاید، به این صورت که قانونا کسی ملزم به پرداخت نفقه به خویشاوندان نسبی می‌شود که خود، توانایی و تمکن مالی داشته باشد و بتواند از پس مخارج شخصی خود بربیاید. در این صورت نیز الزامی به پرداخت نفقه وجود ندارد چرا که او ابتدا باید مخارج خود را تامین کند و سپس به پرداخت دیون بپردازد و اگر مازاد بر این مالی داشت، پرداخت نفقه به اقارب نیازمندش بر او واجب می‌شود و جنبه‌ی الزام قانونی به خود می‌گیرد این سه شرط، شروط الزامی پرداخت نفقه هستند و اگر هر یک از این سه مورد منتفی شوند، وجوب و الزام قانونی پرداخت نفقه اقارب نیز منتفی می‌شود. مستحق نفقه، نتواند این نیاز مالی خود را از طریق اشتغال به شغلی که مناسب اوست رفع کند. یعنی ممکن است زمانی پدر بزرگ توانایی مالی داشته باشد و به نوه‌ی نیازمند خود نفقه بپردازد، بعد از مدتی این احتمال وجود دارد که شرایط عکس شود و پدر بزرگ فقیر و نوه ثروتمند شود. در این صورت الزام قانونی به پرداخت برعکس می‌شود و این بار نوه باید به پدربزرگ خود نفقه بپردازد. مشاوره تلفنی تخصصی با وکیل
متن کامل نوشته در سایت سامانه حقوقی دادپرداز
نظرات