با رشد جوامع بشری استفاده از غذاهای صنعتی و آماده مصرف نسبت به دهه های گذشته افزایش یافته  است. مصرف بیش از حد این گونه غذاها باعث افزایش بروز بیماری های گوارشی من جمله یبوست، التهاب های روده ای و چاقی در مردم جهان گشته است. این بیماری ها زمانی ایجاد می شوند که فلور میکروبی دستگاه گوارش وظیفه خود را بخوبی انجام ندهند. مصرف این گونه غذاها و همچنین آنتی بیوتیک ها می تواند جمعیت فلور میکروبی روده را تغییر بدهد و باعث کاهش باکتری های مفید روده و افزایش میزان پاتوژن ها در دستگاه گوارش گردند. از این رو بدست آوردن روش های نوین سلامت بخش برای بهبود این قبیل مشکلات در سال های اخیر هدف اصلی پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از روش های بهبود فعالیت فلورمیکروبی روده و افزایش جمعیت باکتری های مفید آن، استفاده از فیبرهای خوراکی پری بیوتیک می باشد. این فیبرها به عنوان منبع تغذیه ای باکتری های مفید دستگاه گوارش می باشند و باعث می شوند با افزایش جمعیت باکتری های مفید و نیز بهبود فعالیت آن ها، دستگاه گوارش به روند طبیعی خود بازگردد. روش دیگر برای بهبود فعالیت دستگاه گوارش استفاده از پروبیوتیک ها می باشد. پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که زمانی به میزان مشخص به بدن انسان برسند باعث ایجاد ویژگی های مثبت در دستگاه گوارش می گردند. هدف از تولید فیبر پروبیوتیک دستیابی به محصولی می باشد که هر دو عامل موثر بر دستگاه گوارش را به همراه داشته باشد و فرد با مصرف روزانه آبمعدنی به همراه یک ساشه، می تواند باعث بهبود روند فعالیت دستگاه گوارش شود. پروبیوتیک‌ها بر تعادل باکتری‌های مفید و مضر روده تأثیر می‌گذارد و این تعادل را به نفع افزایش جمعیت باکتری‌های مفید تغییر می‌دهند، در حقیقت پروبیوتیک‌ها از همین طریق اثرات سلامت بخش خود را در بدن انسان القا می‌کند. از آنجایی كه 45 درصد سلول‌های سیستم ایمنی (GALT) ما در سیستم گوارش‌مان جای گرفته‌اند، هر نوع تغییر در سیستم گوارش ما می‌تواند اثری مستقیم با سیستم ایمنی‌مان داشته باشد. دوز پروبیوتیک مصرف شده عامل مهمی است که بر تراکم میکروارگانیسم‌های موجود در بخش‌های مختلف دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارد. امروزه مطالعات نشان داده‌اند که پروبیوتیک ها سبب کاهش علائم و درمان بیماری های انتروکولیت نکروز دهنده، کاهش سطح کلسترول بد(LDL)، اختلال وسواسی، عفونت‌های دستگاه ادراری تناسلی و عفونت‌های ناشی از هلیکوباکتر پیلوری می‌شوند. پروبیوتیک‌ها همچنین قادرند اختلالات میکروبوتای روده، پس از درمان آنتی‌بیوتیکی را به حداقل برسانند و در درمان و بهبود بیماریهای سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر (IBS) بیماری التهابی روده (IBD) و اسهال عفونی (ناشی از ویروس، باکتری یا انگل) بخوبی موثر باشند

پروبیوتیک ها طبق تعریف سازمان های FDA/WHO میکروارگانیسم های مفیدی می باشند که زمانی که به میزان مشخص به دستگاه گوارش می رسند باعث ایجاد ویژگی های سودمند در بدن انسان می شوند.

باکتری باسیلوس کواگولانس و باسیلوس سوبتیلیس به دلیل تولید اسپور و لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لانگوم به دلیل انکپسوله شدن با مالتو دکسترین می توانند شرایط زیست محیطی نامناسب من جمله حرارت بالا و اسیدیته پایین را تحمل نمایند به همین دلیل زمانی که توسط انسان مصرف می شوند، می توانند شرایط اسیدی معده را تحمل کند و در روده به دلیل شرایط محیطی مناسب از لحاظ pH و ترکیبات مغذی شروع به فعالیت نمایند. زمانی که پری بیوتیک و پروبیوتیک با هم مصرف می گردد محصول به اصطلاح سین بیوتیک تلقی می شود. در این نوع محصولات از هر دو ترکیب موثر بر سلامتی دستگاه گوارش استفاده شده است که وجود این ترکیبات در کنار هم می تواند اثرات محصول را افزایش بدهد.

روش تولید

تمامی مواد مصرفی موجود در فرمولاسیون در ابتدای کار توسط استانداردهای  تعریف شده در سازمان استاندارد ایران مورد ارزیابی کیفی قرار گرفتند و پس از تایید بر اساس استانداردها، به عنوان ماده اولیه فرمولاسیون انتخاب گردیدند. پس از تایید مواد اولیه مصرفی،  غلظت بهینه تمامی ترکیبات براساس دوز مجاز تعریف شده در سازمان استاندارد ایران در آزمایشگاه بدست آمد. سپس در شرایط کاملا بهداشتی و در فضای اتاق تمیز، در ابتدا فروکتو الگوساکارید در میکسر به مدت 10 دقیقه مخلوط گردیدند سپس باکتری های باسیلوس کواگولانس، لاکتوباسیلوس کازئی ، باسیلوس سوبتیلیس و بیفیدوباکتریوم لانگوم به میزان مشخص شده با کانت 106 CFU/ml برای هر باکتری، در میکسر به مدت 20 دقیقه مخلوط می شوند. بعد از مخلوط کردن باکتری ها، مخلوط اولیه نیز به باکتریها اضافه شده و به مدت 30 دقیقه در میکسر تمام مواد مخلوط می گردد. پس از اتمام مخلوط سازی مواد، محصول در ساشه های 1 گرمی بسته بندی می شود.در نهایت با اضافه کردن به آبهای بسته بندی شده(آب آشامیدنی و آبمعدنی) میتوان به مصرف رسانید.