«پیگلیویگلی»، نامی برای تمام فصول
برندی که از پیشگامان صنعت خردهفروشی است
«پیگلیویگلی»، نامی برای تمام فصول
در تاریخ اسامی عجیب و غریب و جالبی به خاطر خدماتدهی مناسب و بر جای گذاشتن نامی ماندگار، شهره خاص و عام شدهاند و قطعا یکی از این مثالها، برند کمتر شناختهشدهای به نام «پیگلیویگلی» است.
این برند در واقع یک سوپرمارکت زنجیرهای آمریکایی است که در ایالتهای جنوب و غرب آمریکا با مسئولیت محدود و وابسته به شرکت «سی اند اس هول سیلز گروسرز» فعالیت میکند. «پیگلیویگلی» اولین فروشگاه «اوتلت» خود را در سال ۱۹۱۶ در شهر ممفیس ایالت تنسی افتتاح کرد و بهعنوان اولین فروشگاه خواروبار و ایجادکننده ویژگیهای مختلف سوپرمارکتهای شناختهشده همچون پایانههای فروش، علامتهای اختصاصی قیمت اقلام و چرخدستیهای خرید شناخته شده است. دفتر مرکزی فعلی شرکت در نیوهمپشایر است. بیش از ۶۰۰ فروشگاه مستقل متعلق به پیگلیویگلی در ۱۷ ایالت آمریکا فعالیت میکنند. در این فروشگاه شما میتوانید انواع اجناس مورد نیاز را به قیمت دلخواه خودتان خریداری کنید و از تخفیفهای لازم برای مشتریان خاص نهایت بهره را ببرید.
پیشگامان صنعت خردهفروشی مدرن
۶ سپتامبر ۱۹۱۶ در خیابان جفرسون در ممفیس، کلارنس ساندرز اولین فروشگاه خودش را افتتاح کرد. هر چند به علت تاخیر در ساخت و ساز، کار تکمیل مجموعه پنج روز بیشتر به طول انجامید اما سازه، کاملا زیبا از آب درآمد. خیلی زود یک نمایندگی از این برند در موزه کاخ صورتی ممفیس ساخته شد. این عمارت ابتدا محل اقامت شخصی ساندرز بود که بعدها به دست شهرداری افتاد.
تاریخ جالب
در زمان تاسیس، فروشگاههای خواروبار به مشتریهایشان اجازه نمیدادند کالاهای خودشان را جمعآوری کنند. به جای آن، مشتری فهرستی از اقلام درخواستی را به یک کارمند داده تا آنها را از سطح فروشگاه به دستش برساند. این امر باعث افزایش هزینهها و در نتیجه افزایش قیمتها میشد. پیگلیویگلی با این نوآوری معروف شد که به مشتریان اجازه میدهد خودشان به سطح فروشگاه رفته و کالاهای مورد نیازشان را جمعآوری کنند. به این ترتیب هزینهها و قیمتها هم کاهش یافت. زیانهای احتمالی هم از طریق سود حاصل از افزایش انگیزه خرید جبران میشد.
شرکت پیگلیویگلی در ادامه راه گامی فراتر گذاشت و برای صدها خردهفروش موادغذایی مجوز صادر کرد. مفهوم فروشگاه «خودسرویسگیرنده» توسط ساندرز در سال ۱۹۱۷ ثبت قانونی شد. مشتریان پیگلیویگلی از طریق یک نرده گردان وارد فروشگاه شده و بین چهار راهرو فروشگاه قدم میزدند تا بتوانند ۶۰۵ قلم کالای بستهبندی شده و سازماندهی یافته در بخشهای فروشگاه را مشاهده کنند. مشتریان کالاها را انتخاب کرده و در مسیر پر پیج و خمی به سمت صندوقها هدایت میشدند. خیلی زود، بستهبندی و شناسایی نشان تجاری برای شرکتها و مصرفکنندگان به امر مهمی تبدیل شد.
پیگلیویگلی و اولینها
این برند اولین مارک تجاری بود که پایانههای بازرسی فروش را ارائه کرد، علائم قیمت هر قلم کالا را در فروشگاه قرار داد و چرخهای خرید را برای مشتریان در معرض فروش گذاشت. دادن قدرت خرید بیشتر به خریداران با استفاده از خردهفروشی با حاشیه سود پایین، ارائه خط کاملی از نشانهای تجاری ملی تبلیغ شده، استفاده از یخچال برای تازهتر نگه داشتن مواد غذایی، استفاده از روپوشهای کارکنان برای مدیریت نظافت و بهداشت بهتر مواد غذایی و طراحی و استفاده از ابزار و تجهیزات ثبت شده در کل فروشگاه از جمله دیگر نوآوریهای پیگیویگلی بود.
موفقیت پیگلیویگلی شگفتانگیز بود؛ به طوری که دیگر فروشگاههای مواد غذایی مستقل و زنجیرهای در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ به «خود خدمت» تبدیل شدند. این شرکت در اوج خود در سال ۱۹۳۲ دارای ۲۶۶۰ فروشگاه شده و فروش سالانه بیش از ۱۸۰ میلیون دلار را رقم زد. در نوامبر سال ۱۹۲۲، ساندرز سعی کرد تا میزان قابل توجهی از سهام را در اختیار سهامداران قرار دهد و به همین دلیل قیمت هر سهم را از ۴۰ به ۱۲۰ افزایش داد و با این کار به میلیونها دلار سود رسید. روسای بورس سهام، نتیجه گرفتند که در پیگلیویگلی زاویه انحرافی ایجاد شده. به همین دلیل سهام را از تابلو بورس برداشتند و در نهایت ساندرز را مجبور به بازگرداندن سرمایه به بانکهایی کرد که موقعیت مالی خود را از آنها تامین کرده بود. ساندرز در این بازگشت دارایی، ۹ میلیون دلار از دست داد.
تقسیم شرکت
پس از این حوادث، شرکت به واحدهای استراتژیک تقسیم و به زنجیرههای مواد غذایی منطقهای مانند کراگر، سیف وی، شرکت ملی چای و کلونیال فروخته شد. در سال ۱۹۳۵، تمام ۱۷۹ فروشگاه پیگلیویگلی کانادا در اختیار «سیف وی» کانادا قرار گرفت. ساندرز با ازدست دادن کنترل پیگلیویگلی ارتباطات زیادی با این شرکت نداشت؛ گرچه علاقهمند به مفهوم خرید خودکار بود که ابتدا با فروشگاه کیدوزل آزمایش کرد و توجه بسیاری را در جامعه برانگیخت. البته خرابیهای مکانیکی در نهایت موجب تعطیلی فروشگاه شد. ساندرز تا زمان درگذشتش در سال ۱۹۵۳ در حال انجام برنامههای دیگری برای توسعه سیستم فروشگاه خودکار به نام «فود الکتریک» بود اما توسعه فروشگاه هیچگاه شکل نگرفت. پیگلیویگلی با تغییر شدید ساختار شرکت، شکوفا شده و در دهه ۱۹۶۰ با صدها فروشگاه تحت قرارداد حق امتیاز اداره میشد.
داستان جالب لوگو
درباره نام این برند چند روایت وجود دارد. ساندرز در حالی که با قطار سفر میکرد از پنجره چند خوک کوچک را دید که تلاش میکردند از زیر نرده وارد حیاط شوند و این موجب شد او نام خوک را برای برندش برگزیند.در حال حاضر بیش از ۶۰۰ فروشگاه مستقل متعلق به این برند در ۱۷ ایالت وجود دارند. دفتر مرکزی شرکت در شهر کین ایالت نیوهمپشایر است. بعضی از فروشگاهها، شرکت تعاونی خردهفروشی ایجاد کردهاند تا عملیات توزیع را مدیریت کنند؛ در حالی که از نام پیگلیویگلی استفاده میکنند. فروشگاههای پیگلیویگلی عمدتاً در شهرهای متوسط و کوچک یافت میشوند و در بسیاری جوامع روستایی تثبیت شدهاند. در برخی از شهرهای بزرگتر و مناطق شهری درون قلمروی شرکت (بهویژه در مناطق روبه رشد سریعتر)، زنجیرههای مواد غذایی ملی، سوپرمارکتهای بزرگتری را ساختهاند و مشتریانی با تمکن مالی بالا را هدف قرار دادهاند. پیگلیویگلی یک برنامه عضویت تخفیف کارت وفاداری شبیه به بسیاری از تجارتهای ملی دیگر را توسعه داده است.
منبع shopthepig.com:
نظرات