از خودباوری تا کارآفرینی بانوی لرستانی
این فناور برتر لرستانی بیان می‌کند: صادقانه بگویم شاید اگر در آغاز کار سرمایه کلانی در اختیار من قرار داده می‌شد آن را حیف و میل می‌کردم و نمی‌دانستم باید با آن چه کاری انجام دهم اما در این سالها که با دست خالی کار کرده‌ام، خود را محک زده و با تجربه شده‌ام حالا اگر آن سرمایه را داشته‌باشم می‌توانم شرایط را به بهترین شکل ممکن مدیریت کنم و به سرعت کارم را توسعه دهم. وی عنوان می‌کند: من اگر جای مسئولان بودم به هر کسی که قصد داشت وارد عرصه تولید شود در پنج سال اول کارش هیچ‌گونه حمایت مالی از او نمی‌کردم بعد از این مدت اگر قابلیت‌های خود را ثابت کرد و برای ادامه کار مصمم بود وام و امکانات در اختیارش قرار می‌دادم. پدرش کارآفرین بود و او تنها فرزندی از این خانواده بود که راه پدر را ادامه داد اما سایر فرزندان که سختی کار پدر را دیده بودند ترجیح دادند که به سراغ شغل دولتی بروند تا یک زندگی ساده، آسوده و بی‌دغدغه داشته باشند؛ زهرا نصیری در این باره اظهار می‌کند: در گذشته برای ادامه تحصیل از یک دانشگاه در هند پذیرش گرفته بودم و برنامه داشتم که از آنجا به استرالیا بروم اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد و من همان موقع با وجود مخالفت‌های شدید خانواده‌ام به لرستان برگشتم تا این شرکت را تاسیس کنم. این تعاونگر برتر لرستانی عنوان می‌کند: معمولا زمانیکه احساس کنم کاری درست است آن را انجام می‌دهم حتی اگر همه اطرافیان مرا از انجام آن نهی کنند و از آنجایی که بیشتر به ندای درونم گوش می‌دهم، حرف مردم نمی‌تواند خیلی مرا تحت تاثیر قرار دهد؛ در این مورد هم با شناختی که از روحیات خود داشتم می‌دانستم که به کار اداری و کارمندی علاقه ندارم و می‌خواستم کارآفرین باشم و کسب و کار خودم را داشته باشم. تنها انتظار این فناور برتر لرستانی از مسئولان این است که جلوی ورود کالاهای قاچاق را بگیرند تا تولید کننده‌های داخلی بتوانند حرف برای گفتن داشته باشند، او تاکید می‌کند: مطمئن باشید تولیدکننده‌ای که سرمایه و جوانی‌اش را روی کارش گذاشته هیچ‌وقت جنس بد تولید نمی‌کند، جنس بد از طریق دلالی و قاچاق وارد می‌شود.
متن کامل خبر در سایت مدیر اینفو
نظرات