۳۵ شرکت دانش بنیان و استارتاپ در بورس
وی با اشتیاقی خاص از تمایل خود برای تثبیت بحث دانش بنیان‌ها می‌گوید و از اینکه برای رسیدن به این هدف در این مدت باقی مانده هر کاری که نیاز باشد انجام خواهد داد؛ چرا که امروز اکثریت، اقتصاد دانش بنیان را می‌شناسند و این یک دستاورد بزرگ است. ستاری در این بین به خاطرات نه چندان دور خود نیز اشاره می‌کند و با گلایه می‌گوید در دانشگاه خودم، یعنی دانشگاه صنعتی شریف، آنجا که به‌عنوان دانشجو وارد شدم و تا مقطع دکتری ادامه تحصیل دادم وقتی اولین مرکز نوآوری را راه‌اندازی کردم مورد تمسخر قرار گرفتم که فلانی در دانشگاه سوپرمارکت باز کرده، اما خوشبختانه در حال حاضر کل دانشگاه تبدیل به مرکز نوآوری شده است. این روزها بحث ورود استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش بنیان به بورس داغ است و در این میان مخالفان و موافقانی نیز وجود دارد چرا باید این شرکت‌ها وارد بورس شوند؟ اول از همه در نظر داشته باشید نوع توسعه شرکت‌های دانش بنیان با استارتاپ‌ها متفاوت است، در تمام دنیا استارتاپ‌ها برای بقای خود وارد بورس می‌شوند. به زبان ساده، استارتاپ در زیر زمین خانه‌ها و از یک جمع خانوادگی سربرمی آورد و شکل می‌گیرد و چه بسا اولین بودجه را نیز همین خانواده‌ها تامین کنند اما درنهایت توسعه استارتاپ‌ها به بورس ختم می‌شود کاری که اکثر استارتاپ‌های موفق دنیا همچون آمازون، اوبر و… طی کرده‌اند. حدود ۴ سال پیش این فرآیند آغاز شد و اولین و بزرگترین استارتاپی که به بورس ورود پیدا کرد استارتاپ «آپ» بود که بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان در تابلوی بورس، ارزش‌گذاری شده است. پیش‌بینی ما این است که تا پایان این دولت، بیش از ۷۰ شرکت خواهیم داشت، البته ما در حال ترغیب شرکت‌ها برای ورود به بورس هستیم. به هرحال با وجود این مشکلات ما در حال ترغیب شرکت‌ها، برای وارد شدن به بورس هستیم و از طرف دیگر به بورس برای تغییر نگاه فشار آوردیم و با تمامی این اقدامات امیدواریم بیش از ۷۰ شرکت تا پایان این دولت، به بورس ورود پیدا کنند. قبل از جواب دادن به این سوال باید بگویم غیر از شرکت‌های دانش بنیان و استارتاپ‌ها، ما صندوق‌های خطرپذیر هم در بورس داریم که در حال حاضر ۸ صندوق در بورس در حال پذیره‌نویسی هستند و فکر می‌کنم ۱۱ صندوق دیگر هم در حال وارد شدن به بورس هستند. حالا این تامین مالی می‌تواند به دو صورت باشد یا از طرف صندوق‌های خطر‌پذیری که وارد بورس شده‌اند یا از طریق ورود مستقیم خود شرکت به بورس، اتفاقی که در حال حاضر برای شرکت‌هایی که وارد بورس شده‌اند افتاده است و این شرکت‌ها خیلی سریع توانسته‌اند به بودجه خوبی برای توسعه خودشان به هرحال به‌نظرم کسانی که مخالف ورود استارتاپ‌های بزرگ به بورس هستند هنوز مکانیسم اکوسیستم نوآوری را بدرستی نمی‌شناسند، چون منطقی‌ترین کار همین است که استارتاپ‌های بزرگ در بورس تخلیه بشوند و استارتاپ‌های کوچک نیز برای بقا توسط همین استارتاپ‌ها خریداری بشوند اتفاقی که در حال حاضر در اکوسیستم کشور در حال انجام است. در حال حاضر ما روبات سازهای فوق‌العاده‌ای در کشور داریم که در حوزه روبات‌های صنعتی مشغول به کار هستند و کم‌کم به سمت تکنولوژی‌هایی مثل هوش مصنوعی، تشخیص چهره و… روی آورده‌اند؛ یعنی دقیقا استفاده از دانشی که چند سال پیش در روبات سورنا پیاده‌سازی شده بود، در مجموع باید گفت در تمام دنیا، این پروژه‌ها به طور سمبولیک در حال اجرا است و هدف از توسعه آنها نیز بحث فرهنگ‌سازی روبات و توسعه تکنولوژی است و در کل روبات‌ها، مرز دانشی هستند و هزار تکنولوژی از دل آنها برای توسعه دانش بیرون می‌آید. بنا بر اعلام شما در سال گذشته با فعالیت شرکت‌های دانش بنیان بیش از ۳۰۰ هزار شغل در کشور ایجاد شد، این درحالی است که مخالفان دولت بر این اعتقاد هستند که دولت در زمینه اشتغالزایی بسیار ضعیف عمل کرده است؟ سال گذشته فروش شرکت‌های دانش بنیان ۱۲۰ هزار میلیارد تومان بود و اشتغال مستقیم آنها نیز بیش از ۳۰۰ هزار شغل، توجه داشته باشید ایجاد شغل غیرمستقیم آنها از این رقم بسیار بالاتر است. چرا که به‌عنوان نمونه به اسنپ نگاه کنید حدود ۱۵۰۰ نفر پرسنل دارد اما یک میلیون و ۴۰۰ هزار راننده در سراسر کشور در این شرکت مشغول به کار هستند؛ این یعنی اشتغال غیرمستقیم و اینکه شما این هنر را داشته باشید که به فردی که شغل ندارد درکمتر از ۱۰ دقیقه یک شغل بدهید از نگاه من، یک نوآوری بزرگ به حساب می‌آید. مثلا تاکسی‌های آنلاین اگر یک فین‌تک خوب پشت سر آنها نباشد امکان تراکنش برایشان مهیا نیست و از سوی دیگر روزانه، میلیاردها تراکنش بانکی داریم و اینها تنها از طریق فین تک‌ها در حال انجام است و اکثر بانک‌ها به‌عنوان یک بازیگر سنتی در اقتصاد ما در حال خرید فین تک هستند و تمامی این موارد نشان از ایجاد شغل مستقیم و غیرمستقیم از طریق این شرکت‌های جدید دارد. به‌هرحال در حال حاضر ما صاحب بزرگترین استارتاپ‌های منطقه هستیم ولی متاسفانه مساله‌ای که مانع توسعه استارتاپ‌ها درکشور می‌شود نبود محیط کار مناسب برای این کسب و کارها است. بحث امنیت و اقتصاد است و این بخشی بود که در این سال‌ها ما روی آن خیلی سرمایه‌گذاری کردیم و خوشحال هستم که این بخش را جدی گرفتیم چرا که با شیوع کرونا به جرات می‌توان گفت اکثر نیازهای ما از کیت‌های تشخیص گرفته تا تجهیزات بیمارستانی بی‌نیاز به خارج در داخل تولید شدند. چه مهاجرت به خارج و چه مهاجرانی که به داخل کشور می‌آیند این سالنامه بسیار مفید است حتی نوع مهاجرت نیز در آن دیده شده به‌عنوان نمونه در حال حاضر مهاجرت تحصیل بشدت کاهش و مهاجرت کار رو به افزایش است. کاری که در بنیاد ملی نخبگان به‌صورت جدی روی آن کار کردیم و باعث شد در ۴ سال گذشته ۱۶۰۰ نخبه ما از ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا به کشور خود برگردند و برنامه‌ای را توسعه داده‌ایم که بتوانیم یک محیطی را آماده کنیم که بچه‌های خارج از کشور بتوانند برگردند و برگشت تنها در یک اقتصاد دانش بنیان ایجاد می‌شود. از نگاه من آمار پایین دانشجویان ما در خارج از کشور یک زنگ خطر محسوب می‌شود چون باید تبادل دانش با تمام دنیا وجود داشته باشد و در عین حال زمینه را به صورتی طراحی کنیم که دانشجویان ما بعد از اتمام تحصیل به کشور برگردند و بستر استفاده از دانش آنها نیز مهیا باشد. البته من در آن گفت‌و‌گو درمورد تولید دستگاه ماسک توسط شرکت‌های دانش بنیان حرف زدم تا آنجا که در حال حاضر همه ماسک‌های نانو در داخل تولید می‌شود؛ زمانی که کرونا، تازه در کشور شیوع پیدا کرده بود ظرفیت تولید ماسک کشور ۲۰۰ هزار تا بود که از این تعداد، مقدار کمی تولید می‌شد. دقت کنید ساخت یک دستگاه ونتیلاتور آسان نیست و هزینه هر کدام بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هست البته این قیمت داخلی است چرا که قیمت بین‌المللی آن خیلی بیشتر است و در یک مقعطی این دستگاه در بازار وجود نداشت که بتوانیم آن را خریداری کنیم؛ چون امریکایی‌ها و اروپایی‌ها ریخته بودند در بازار و هر چی از دستگاه ونتیلاتور گرفته تا وسایل اتاق آی سی یو و مواد ضدعفونی را خریده بودند و ما همه اینها را توسط شرکت‌های داخل تولید کردیم و در حال حاضر نیاز نیست وسیله‌ای برای این بیماری از خارج کشور وارد شود. من بشدت تمایل دارم بحث مراکز دانش بنیان در کشور تثبیت شود و برای رسیدن به این هدف در این مدت باقی مانده هر کاری نیاز باشد انجام خواهم داد که دیگر برگشت نداشته باشیم. چون توسعه کشور زمانی اتفاق می‌افتد که کل شهر تهران تبدیل شود به پارک علم و فناوری و این بچه‌ها بتوانند براحتی در آن کار کنند و اگر کسی کارآفرین است باید بتواند از داخل اتاق خود این کار را انجام دهد.
متن کامل خبر در سایت تجارت نیوز
نظرات