سرمایه گذاری در منابع انسانی و توسعه شرکت‌ها
توسعه و گسترش هر کسب وکاری صرفا نتیجه مراحل تولید شرکت نیست، در این بین نیروی کار یکی از عوامل مهم در تولید است. به همین دلیل شرکت های موفق سرمایه گذاری در منابع انسانی را فراموش نمی کنند.
اکوسیستم – یکی از دغدغه های اصلی هر کارآفرینی این است که چگونه کسب و کار خود را مقیاس پذیر کند. اکثر مردم تصور می‌کنند که بهترین راه برای رشد و توسعه یک شرکت، سرمایه گذاری است اما در حقیقت این مردم هستند که یک کسب وکار را به موفقیت می رسانند. دیوید مالتزر، موسس شرکت بازاریابی Sports 1، برای رشد و توسعه یک کسب و کار سه مرحله‌ی یادگیری، اجرا و مشارکت را الزامی می‌داند
مرحله اول: یادگیری
یادگیری یک مرحله ساده برای کارآفرین است که مستلزم سرمایه گذاری می‌باشد، به این معنا که وی روی نیروی انسانی یا روابط خود سرمایه گذاری می‌کنند. برخلاف تصور اکثریت مردم، دوره‌های آموزشی یا کارآموزی کارمندان نه تنها اتلاف هزینه و وقت نیست، بلکه سرمایه گذاری موثری در جهت منافع شرکت و کارمندان است.
هدف هر کسب وکاری این است که در نهایت با محصول و خروجی موفقی همراه باشد. با آموزش صحیح، در واقع کارمندان برای گام بعدی یعنی مرحله اجرایی آماده خواهند شد. زمانی که این مرحله با موفقیت به پایان برسد، کارآفرین می‌توانند کارمندانش را برای مراحل بالاتر آموزشی آماده کند که مقدمه‌ای برای تبدیل آنها به رهبرانی حقیقی است.
مرحله دوم: اجرا
زمانی که سرمایه گذاری روی کارمندان به نتیجه رسید و آنان آماده‌ی سوددهی شدند، مرحله اجرا شروع خواهد شد. مرحله اجرا محدودیت زمانی نداشته و بستگی به زمان مابین مرحله یادگیری و مرحله مشارکت دارد. در این مرحله بر خلاف مرحله یادگیری، کارآفرین روی هزینه‌ها و سود متمرکز می‌شود.
در این مرحله توازن منافع و هزینه‌های مالی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، به ویژه اگر شرکت بتواند کارمندان ماهر خود را حفظ کند. دیوید مالتز در این مورد می‌گوید، در شرکت وی سود ناخالص به نسبت مساوی بین کارمندانی که در کسب سود مؤثر بوده‌اند (۳۳ درصد)، شرکت (۳۳ درصد) و پس انداز به منظور مرحله‌ی نهایی که مشارکت نام دارد (۳۳ درصد) تقسیم می‌گردد.
مرحله آخر: مشارکت
مرحله مشارکت یا همان تساوی حقوق، زمانی آغاز خواهد شد که کارمندان بهره وری سازمانی خود را در مرحله اجرا نشان داده باشند و این کارایی را در یک بازه زمانی مورد تائید به طور مداوم حفظ کرده باشند. تلاش کارمندان در مرحله اجرا، با سرمایه گذاری افرادی که به کسب وکار شما علاقمند شده‌اند، نتیجه می‌دهد.
کارآفرین در مرحله مشارکت نیز برای حفظ و ابقاء کارمندان متخصص و ماهر، باید برنامه مشارکتی منصفانه‌ای برای شناسایی تلاش‌های آنان و سیستم پاداش دهی متناسب با آن را داشته باشد. آن دسته از شرکت‌هایی که بعد از این مرحله سرمایه گذاری در منابع انسانی را متوقفمی‌کنند، رشد و مقیاس پذیری آنها ادامه نخواهد داشت، همان طور که اگر انسان‌ها روی توانایی‌های‌شان سرمایه گذاری نکنند، پیشرفت و ترقی‌شان متوقف می‌گردد.
مشکلات مقیاس پذیری
یکی از اشکالات شرکت‌ها مسامحه با کارمندان در مرحله یادگیری است. اکثر شرکت‌ها پس از اتمام مرحله یادگیری و آموزش سعی می کنند به هر قیمتی کارمندان خود را حفظ کنند. چنانچه کارمندی مایل به ماندن در شرکت نیست، کارآفرین نباید بیهوده وقت و انرژی خود را برای وی صرف کنید. پرسنلی که خودشان را جزئی از مجموعه نمی‌دانند، در نهایت به کسب و کاار شرکت وفادار نخواهند بود، بنابراین کارآفرین با کنار گذاشتن کارآموزان و کارمندانی که بعد از طر مرحله آموزش می‌خواهند مسیر دیگری را بروند در حقیقت به شرکت خود لطف خواهد کرد.
از دیگر مشکلاتی که شرکت‌ها در این زمینه با آن روبرو هستند، نگرانی بیش از اندازه برای نقدینگی صرف شده است. آنها به این نکته توجه نمی‌کنند که در واقع هزینه کردن برای آموزش سرمایه گذاری روی کسب و کار شرکت است.
هر کارآفرینی باید به یاد داشته باشد که سرمایه گذاری در منابع انسانی، نه تنها به نفع کسب وکار فعلی شرکت خواهد بود، بلکه هر کسب و کاری را که آنها در آینده در پیش بگیرند منتفع خواهد کرد.
نظرات