با انواع شتابدهنده شرکتی آشنا شوید
تعداد بی‌شماری از انسان‌ها در سراسر دنیا متوجه رؤیاهاي خود براي مالکیت و راه‌اندازی کسب‌وکار شده‌اند. به‌رغم کاهش سطح فعالیت‌های بازرگانی در ایالات‌متحده آمریکا در مقایسه با رکورد چند سال قبل، کارآفرینی در این کشور همچنان رو بـه افزایش است. هرساله، کارآفرینان تعداد زیادی کسب‌وکار جدید را راه‌اندازی نموده و سطح علاقـه بـه تعقیـب کـارآفرینی به‌عنوان یک مسیر شغلی همچنان در تمام گروه‌های سنی رو به افزایش است.
اکوسیستم- این روحیۀ کارآفرینی مهم‌ترین عامل توسعۀ اقتصادي در تاریخ فعالیت‌های بازرگـانی اخیـر اسـت. در سراسـر دنیـا ایـن قهرمانان اقتصاد نوین در حال شکل‌دهی مجدد به محیط کسب‌وکار بوده و درصدد ایجاد دنیایی هستند تا شرکت‌هایشان بتوانند نقـش مهمـی را درزمینۀ حیات اقتصاد جهانی بازي کنند. نوآوري موضوعی بسیار مهم در مطالعه اقتصاد، کسب‌وکار، فناوري، جامعه‌شناسی و مهندسی است. همچنین توانایی شرکتها براي کشف و بهره‌برداری از نوآوریهای خارجی، قابلیت‌ها و فرصت‌های کسب‌وکاری که پتانسیل تجاري شدن را دارا بوده و متناسب با استراتژی‌های توسعه‌ای شرکتها باشند، از اهمیت بالایی برخوردارند.
در بسیاري از صنایع، شرکتها براي بالا بردن توانمندی‌های خود درراه نوآوري، زیر فشار فراوانی قرار دارند. حتی در دوران دشوار اقتصادي امروز نیز نوآوري در صدر فهرست فعالیت‌های مدیران جا دارد، هرچند همگان انتظار ندارند نوآوري تنها از آزمایشگاه‌های خودشان سر برآورد. یک شرکت تنها بر منابع نوآورانه خودش براي فنّاوری جدید، محصول، یا فرایند توسعه محصول متکی نیست. بلکه، شرکت نیاز به ورودی‌های حیاتی براي نوآوري از منابع بیرونی دارد.
در دنیایی که پُر از ایده‌های جدید است، سازمانها، به‌ویژه سازمان‌های تحقیقاتیِ دولتیِ دفاتر طراحی، باید یاد بگیرند چگونه ایده‌های نویدبخش بیرونی را شناسایی و ارزیابی کرده و با پیوند زدن آنها بادانش درونی سازمان، به آنها ارزشی را اضافه کنند. شرکتها برای افزایش شانس کامیابی خود در کارزار نوآوری، چاره‌ای جزء اتخاذ رویکردی منعطف پذير با محيطِ بیرون از سازمان و آمیختن این رویکرد نوین با رویکرد نوآوری بازندارند. نوآوری درگذشته نیازمند اتکا به منابع فکری درون‌سازمانی و تلاش آنها، و هم‌زمان، جلوگیری از اطلاع و استفاده نیروهای بیرونی از آنها بوده است. تمام اختراعات، اسرار تجاری و دیگر دارایی‌های فکریِ باارزش به‌شدت حفاظت و حقوق مربوطه بی‌هیچ گذشتی به اجرا گذاشته می‌شدند تا سازمان‌های نوآور بیشترین ارزش را از نوآوریهای خود به دست آورند. رشد اقتصادی مستمر، بستگی به نوآوری دارد و پرورش و گسترش یک ایده جدید نیازمند پول است که مشكل اعتماد را مطرح میسازد و این در حالی است که باید میان نوآور و سرمایه گذار یک رابطه متقابل مبتنی بر اعتماد برقرار باشد.
راه اندازی و ایجاد مراکز شتاب دهنده یکی از مصداق های اصلی فرآیند خارج به داخل نوآوری باز است و مراکز شتاب دهنده شرکتی(Corporate Accelerators) در راستای فرآیند نوآوری باز خارج به داخل ایجاد شده اند. شتابدهنده ها سازمانهایی هستند(برخی از افراد معتقدند شتابدهنده ها برنامه هستند) که سعی دارند از طریق ارائه حمایتهای مالی(محدود)، آموزش، مشاوره در بازه زمانی مشخص، فرآیند رشد شرکتهای نوپا را تسریع کنند. اغلب شتابدهنده ها متمرکز بر ارتقاء نوآوریهای فناورانه و ارائه راهحلهای مناسب برای مقیاس صنعتی هستند. بعضی از شتابدهنده ها متمرکز بر حمایت از حوزه های فناورانه یا صنایع خاصی هستند و برخی دیگر نیز عمومی بوده و از همه فناوریها و صنایع حمایت میکنند.
عملکرد موفقیت آمیز اولین شتابدهنده ها و مدل فعالیت آنها منجر به جذابیت آنها برای سازمانها و افراد مختلف گردید و به سرعت در سراسر جهان شتابدهنده های متعددی تأسیس شدند. در این میان شرکتهای بزرگ صنعتی که برای حفظ حیات و جایگاه رقابتی خود نیازمند نوآوری و همکاری با شرکتهای نوپا و فناوری محور بودند، نیز اقداماتی را درزمینه تأسیس شتابدهنده با مدیریت شرکت خود، انجام دادند و به این ترتیب در سال 2010 برای اولین بار شتابدهنده هایی با مالکیت شرکتهای بزرگ صنعتی(شتابدهنده های شرکتی) ظهور کردند. شتابدهنده های شرکتی نهادهایی هستند که زیر نظر شرکتهای بزرگ قرار دارند و برای مدت زمانی محدود از گروهی از شرکتهای نوپا از طریق ارائه مشاوره، آموزش و ارائه منابع به حمایت میکنند.
البته باید توجه داشت که شرکتهای بزرگ برای دسترسی به شرکتهای نوپا از طریق شتابدهنده ها میتوانند از چند مسیر اقدام کنند. برخی از شرکتها از شتابدهنده های خاص یک صنعت حمایت میکنند و از این طریق با شرکتهای نوپا آن حوزه ارتباط برقرار میکنند مانند شتابدهنده فود تک در صنایع غذایی. دسته دوم، از طریق همکاری با شتابدهنده های مستقل مانند تک استار با شرکتهای نوپا ارتباط برقرار میکنند. دسته سوم شامل شرکتهای بزرگی است که برای ارتباط با شرکتهای نوپا، یک شتابدهنده را در زیرمجموعه شرکت خود تأسیس میکنند.
شتاب دهنده های شرکتی برخلاف سرمایه گذاران ریسک پذیر شرکتی، فقط حمایت های مالی مستقیم وغیرمستقیم به شرکتهای نوپا ارائه نمی کنند بلکه آنها دارای مدلهای حمایتی جامع تری برای پشتیبانی از شرکتهای نوپا هستند. از جمله حمایت های مذکور می توان به فراهم کردن فضای اداری برای فعالیت شرکت ها، ارائه مشاوره ها و تعیین منتورهای تخصصی برای هر شرکت نوپا، شبکه سازی و همچنین برگزاری رویدادهایی به منظور معرفی ایده و طرح شرکت های نوپا به سرمایه گذاران اشاره کرد.
باید توجه داشت شتاب دهنده های شرکتی، خاص صنعت فناوری اطلاعات یا هر صنعت دیگری نیستند، بلکه شتاب دهنده ها می تواند در صنایع مختلف فعالیت کند. علاوه بر این یک شرکت می تواند در کشورها و شهرهای مختلف شتاب دهنده های خاص خودش را راه اندازی کند. به عنوان مثال شرکت مایکروسافت در هفت شهرِ اروپا، آسیا، آمریکای شمالی و خاورمیانه شتاب دهنده دارد و یا شرکت گوگل در سه کشور آمریکای لاتین شتاب دهنده دارد. شتاب دهنده های شرکتی همانند شتاب دهنده های معمولی (غیرشرکتی) دارای برنامه های حمایتی با محدودیت زمانی هستند و در اغلب این شتاب دهنده‌ها برای یک دوره زمانی 6-3 ماهه از شرکت های نوپا و صاحبان ایده حمایت می شود.
در مورد هدف شرکتهای بزرگ از راه اندازی شتاب دهنده‌ها، نکات متعددی ذکر شده اند که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد: دستیابی به نوآوریهای بیرونی، تحریک و دستیابی به نوآوری در شرکت بزرگ از طریق تعامل با شرکتهای نوپای کارآفرین، نوسازی فرهنگ شرکت بزرگ و جذب استعدادها است. با این حال شرکت های بزرگ برای دستیابی به اهداف مذکور دو رویکرد جداگانه را میتواند اتخاذ کنند: اول، راه‌اندازی شتاب دهنده مخصوص شرکت خود و دوم، همکاری با یک شتاب دهنده مستقل بیرونی مانند تک استار. علاوه بر این رویکرد سومی نیز وجود دارد که در آن شرکت های بزرگ با همکاری یکدیگر و به صورت مشترک یک شتاب دهنده راه اندازی می کنند.
نظرات