مرکز رشد دانشگاه تفرش در یک نگاه:
بستر سازی جهت تجاری کردن دستاوردهای تحقیقاتی، ایجاد زمینه کار آفرینی، حمایت از نوآوری و خلاقیت نیروهای محقق جوان، کمک به توسعه اقتصادی کشور مبتنی بر فناوری، ایجاد فضای لازم جهت گسترش و رشد SME دانش مدار و فناور فعال در زمینه های فناوری، بستر سازی به منظور ایجاد فرصتهای شغلی مناسب جهت جذب کارآفرینان و دانش آموختگان دانشگاهی در زمینه های فناوری تولید و توسعه محصولات و فرایند های فناوری قابل عرضه به بازار اهم اهداف مراکز رشد هستند. 
در این راستا لازم است متقاضیان ایده های خود را در قالب فرم های مربوطه به دفتر پذیرش مرکز رشد ارائه دهند. این مرکز پس از بررسی طرح های دریافتی حمایت هایی را از واحدها صورت خواهد داد. این حمایت ها به شرح زیر هستند:
1- در اختیار قراردادن تسهیلات با کارمزد 4% و زمان تنفس و تقسیط نسبتا طولانی (سقف تهسیلات در مرحله پیش رشد ده میلیون تومان و در مرحله رشد 30 میلیون تومان است). 
2- در اختیار قراردادن دفتر کار به همراه تجهیزات اداری.
3- برای گروه هایی که در زمینه هایی مانند کشاورزی و دامپروری فعالیت می کنند امکان در اختیار گذاشتن زمین و آب وجود دارد.
4- در اختیار قرار دادن خدمات منشی گری.
5- تلفن و اینترنت رایگان.
در ازای دریافت این خدمات شرکت های متقاضی باید تیم فعالی را در محل مرکز رشد تشکیل دهند و ایده مورد نظر خود را در آن پیش ببرند. در طول استقرار واحد در مرکز رشد فعالیت های آن مطابق با آیین نامه های مرکز مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و گروه هایی که اهداف پیش بینی شده را به خوبی دنبال نکرده باشند از مرکز اخراج خواهند شد. 
علاقمندان می توانند با دانلود فایل "آشنایی با مرکز رشد دانشگاه تفرش" اطلاعاتی را در خصوص جایگاه مراکز رشد، عملکرد آنها، سابقه فعالیت مرکز رشد دانشگاه تفرش، و نیز شرکت های دانش بنیان به دست آورند. 

در ادبیات کار آفرینی، انکوباتورها در زمره زیر ساخت‌های فنی قرار می‌گیرند و نهادها یا چارچوبهایی هستند که برای پرورش یا ایجاد کسب و کارهای کوچک تأسیس می‌شوند. مرکز رشد، فضای اداری و آزمایشگاهی همراه با خدمات حمایتی مختلف با حداقل هزینه را برای شرکتهای نو پا فراهم می‌کند و همچنین شبکه‌سازی و برخی خدمات جانبی را برای آنها تأمین می‌نماید. در واقع انکوباتورها ارائه کننده فضا، خدمات حمایتی و تجهیزات مشترک برای شرکتهای کار آفرین هستند تا بتوانند کارآفرینان و شرکتهای کوچک را در ایجاد و توسعه موسسات خود یاری نمایند .

مراکز رشد مراکزی هستند که شرکتهای نو پا و تیم های کار آفرین متکی بر فناوری را در راستای اجرای موفقیت آمیز ایده ها و نوآوریها و همچنین رقابت در صحنه تجارت ملی و جهانی حمایت می کنند.

مراکز رشد شرایطی را برای شرکتهای نو پا فراهم می کنند که ضمن به ثمر رسانیدن سرمایه گذاری، کاهش ریسک دوران اولیه راه اندازی، کاهش هزینه راه اندازی، باعث رشد و توسعه کسب و کارهای اساسی، مدیریت دانش و سیستمها نیز می گردند.

یک مرکز رشد، شرکتها را با فراهم آوردن مجموعه ای از سرویسها و همچنین سوق دادن آنها برای سرمایه گذاری در نقاط سودآور یاری می کند. مدت زمان استقرار در مرکز رشد بین 3 تا 5 سال است که موسسات موظف هستند در طی این مدت به شرایطی که شرایط رشد یافتگی نامیده می‌شود، دست یابند

نگرش به وجود آمده در جهت افزایش سهم بخش خصوصی در فعالیتهای فناوری و پژوهشی اقتصاد محور و نیز توجه به کارآفرینی مولد برای دانش آموختگان، نیاز به شکل گیری موسسات خصوصی در عرصه های مختلف فناوری را آشکار می سازد. بنیانگذاران این موسسات که به عنوان کارآفرینان مخاطره جو مطرح می شوند، دست به گریبان مشکلاتی از قبیل هزینه بالای راه اندازی و فقدان تجربه در زمینه های مدیریتی به ویژه در حیطه فناوری، عدم آشنایی با شیوه های تجاری سازی ایدهها و ... هستند که در بیشتر موارد سبب کاهش انگیزهها و یا عدم موفقیت چشمگیر می گردد. مرکز رشد فناوری (Technology Incubator) مرکزی است تحت مدیریت متخصصان حرفه ای که با ارائه خدمات حمایتی پیوسته و قابل دسترسی و همچنین ارائه مشاوره های لازم، ایجاد و توسعه حرفه های جدید توسط کارآفرینان، در قالب موسسات نوبنیاد فعال را در جهت توسعه اقتصادی سامان می بخشد.در مرکز رشد با ایجاد دسترسی برابر گروههای مستعد به اطلاعات و مشاوره های ضروری و نیز خدمات و تجهیزات با ارزش افزوده بالا بر طبق استانداردهای جهانی و همچنین بهره گیری از فرصتهای اقتصادی، انگیزه کار گروهی، تقویت و رقابت میان گروهها شکل می گیرد. ایده مراکز رشد و شکل گیری انکوباتورها به دوران رکود اقتصادی آمریکا در دهه 1970 بازمی گردد که بسیاری از شرکتهای بزرگ کارکنان خود را برکنار می نمودند. دولت آمریکا به منظور مقابله با بحران بی کاری موضوع ایجاد زیرساختارهایی جهت ایجاد موسسات و شرکتهای کوچک (SME) را در برنامه خود قرار داد و مراکز رشد در زمینه های مختلف تاسیس نمود.

انواع مراکز رشد
مراکز رشد را می توان از ابعاد مختلف تقسیم بندی نمود. عمده این تقسیم بندیها عبارتند از:

·       از نظر رویکرد اقتصادی

·       از نقطه نظر سرمایه گذاری و مدیریت

·       از نقطه نظر موقعیت استقرار

·       از نظر وابستگی سازمانی

·       از نظر زمینه تخصصی موسسات

ایده مرکز رشد در ارائه خدمات، فراهم کردن مجموعه امکانات مورد نیاز موسسات و ایجاد شرایط بهره گیری مشترک از این امکانات است. این امکانات از حداقل تجهیزات پایه شروع شده و گاهی دامنه آن به تجهیزات تکنیکی و تخصصی گسترش می یابد.خدمات اسکان، اطلاع رسانی، اداری، فنی و تخصصی، آزمایشگاهی و کارگاهی از این دسته اند.

 
حمایتهای مالی
یافتن راهکارهای مناسب برای سرمایه گذاری بر روی ایدهای موسسات از جمله مسایلی است که توسط مراکز رشد پیگیری می شود.

 
حمایتهای قانونی 
میتوان به تخفیفهای مالیاتی، استفاده از قانونهای ویژه و تسهیلات اعتباری اشاره نمود.

 
حمایتهای معنوی
 مراکز رشد با تسهیل در ایجاد ارتباط موسسات نوپا با مجامع دانشگاهی، صنایع و سازمانهای اجرایی مراکز تحقیقاتی و مجامع بین المللی، نوع دیگری از حمایتها که شاید بتوان آن را حمایت معنوی نامید فراهم مینماید.  

مزایایوجود مراکز رشد

شاخص ترین مزیت، قرار گرفتن محققان در یک فضای پژوهشی است، که تبادل افکار مستمر با دیگر محققان و موسسات تحقیقاتی در کنار یکدیگر را موجب میشود. افزون بر این استفاده از خدمات اسکان، پروژهیابی، اطلاع رسانی، خدمات آزمایشگاهی و عمومی و اعتبار تحقیقاتی، فرصتهای دیگری است که می توان از آن بهرهمند شد. گروههای مختلفی میتوانند از مزایای مرکز رشد استفاده کنند که عبارتند از:

 
- دانشگاهیان، محققان و کارآفرینان با کمک به ایجاد حرفه و کسب مهارتهای کاری برای آنان، تجاری نمودن نتایج تحقیقات آنان.  
- گروههای تحقیق و توسعه با گردهم آمدن واحدهای تحقیق و توسعه و ایجاد فضای هم افزای کاری باعث سهولت دسترسی به منابع انسانی و کاهش هزینه های تحقیقات برای این گروهها می گردد.

- دولت به دلیل ایجاد حرفه و اشتغال و کاهش نرخ بیکاری، منافع اجتماعی ویژهای برای دولتها به همراه می آورد. همچنین توسعه فناوری و اقتصادی را برای دولتها در پی خواهد داشت. 

- موسسات مستقر با دسترسی آسان به خدمات و حمایتهای مرکز رشد به زمان کوتاهتری برای شکل گیری ورشد نیاز خواهند داشت.